Wewnętrzny kosmos Waldemara Borowskiego

Waldemar Borowski należy do twórców młodego pokolenia. Kilka lat temu ukończył warszawską ASP. Borowski już na początku swojej samodzielnej drogi artystycznej przyjął niezwykły jak na artystów jego generacji program dla swej działalności. Zainteresował się bowiem ezoteryką, która propaguje inne postrzeganie rzeczywistości, rozwój duchowy, porusza tematy odrzucane przez oficjalną naukę.

Prace młodego artysty obejmują różne sfery jego świata wewnętrznego i wyobrażenia jakie ma na temat świata realnego. Oba zresztą się przenikają, czasem zwalczają, czasem wspomagają, nigdy nie poddając się oczywistej interpretacji. Są rozpoznawalne jedynie w sposób pozazmysłowy, w sferze dociekań intelektualnych. Jak sam przyznaje „…jego błogosławieństwem, a zarazem przekleństwem jest wnikliwość i wyostrzone postrzeganie świata ”. Swoją artystyczną drogę rozpoczynał od grafiki, widać to wyraźnie w jego najnowszych pracach. Jednocześnie dostrzec można samodzielne eksperymenty formalne, poszukiwanie środków wyrazu, które w sposób najbardziej zadowalający pozwalają przetransponować zamysł autora na obraz. Aby przekazać ezoteryczne treści potrzeba środków złożonych wywodzących się zarówno z dziedziny malarstwa jak i grafiki.

Obrazy Waldka Borowskiego wyrastają z wewnętrznego przekonania, że posługując się tylko jedną techniką straciłby siłę i swobodę przekazu. Tworzone przez niego obrazy wyłaniają się z nierealnego świata i wyobraźni ich twórcy. Istotnym warunkiem do wyrażenia złożonych treści jest utrzymanie ścisłego związku pomiędzy światem zmysłów a światem myśli.

Malarstwo Borowskiego jest dla przeciętnego widza trudne w odbiorze, wymaga znajomości świata mistycznych symboli. Lecz przy bliższym poznaniu, okazuje się atrakcyjne wizualnie, odsłania całe bogactwo motywów, które artysta wykorzystuje w swojej twórczości. Swobodnie czerpie motywy ikonograficzne z kręgu kultury sumeryjskiej, egipskiej, indyjskiej, antycznej i chrześcijańskiej. Autorska synteza tych istniejących od tysiącleci  w dorobku światowej cywilizacji przedstawień dzięki nowoczesnej formie plastycznej zyskuje na swojej oryginalności. Artysta łączy je w sposób zaskakujący, tworząc zagadkowe konstrukcje myślowe. Również poetyka sennych wizji odgrywa ważną rolę w twórczości Waldka Borowskiego nadając jej niepowtarzalny charakter. Świat fantastycznych wyobrażeń kojarzy się nieodparcie z surrealizmem, w przeciwieństwie jednak do swobodnej gry skojarzeń sztuki surrealistycznej, świat fantazji artysty poddany jest wewnętrznej logice, a dostęp do niego otwiera się po znalezieniu odpowiedniego klucza. Można stwierdzić, że nieskrępowana niczym fantazja to druga istotna wartość tej twórczości. W przypadku Borowskiego wsparta jest jednak znajomością mitologii oraz literatury parapsychologicznej, zwłaszcza rosyjskiej. Autor twierdzi, że jego prace „charakteryzują się psychodelicznymi paradoksami”. Z pewnością również w ten sposób można odczytać jego malarstwo, warto jednak zwrócić uwagę na różnorodność stylistyki poszczególnych kompozycji.

Artysta swobodnie posługuje się konwencjami nowoczesnej sztuki. Chętnie sięga do estetyki pop art, new age, nowej figuracji czy wreszcie do konwencji współczesnego komiksu. W zależności od tematu każdej kompozycji dobiera odpowiednie środki wyrazu. Niebagatelną rolę odgrywają także tytuły poszczególnych prac. Ich skomplikowana, także w warstwie słownej symbolika nawiązuje do teorii kwantów i szamańskich tradycji. „Człowiekomórki WszechBoga”, „Wewnątrziemskosmos”, „Grzybudda”, „WszechśwJA”, to tylko kilka przykładów słowotwórczych talentów autora. Są one wieloznaczne ale jednocześnie przewrotne i subtelnie inteligentne. Bez wątpienia, Waldek Borowski „pisze” swoje obrazy. Wyrzuca też na margines glossy, ważne klucze do ich interpretacji. A że słowo i symboliczna wiedza są mu posłuszne mamy nieczęstą okazję do sprawdzenia zbieżności własnego odczytu z intencjami twórcy. Tytuły obrazów Borowskiego to pojęciowy koncentrat, pobudzający naszą wyobraźnię, istotne dopełnienie obrazu, niemal druga strona samego przedstawienia. Chociażby kompozycja „Wewnątrziemskosmos” , odwołująca się do teorii Cyrusa Teeda, i wierzeń niektórych ludów prekolumbijskich, która głosiła że nasza planeta jest rosnącym organizmem w rodzaju jajka lub żywej komórki. Wbrew pozorom żyjemy na wewnętrznej stronie skorupki. Przez eliptyczne zakrzywienia światła, z dużej wysokości Ziemia wydaje się kulą, a jej jądro bierzemy za „kosmos”. Ziemia wraz z jej kosmicznym jądrem krąży w środku innej planety, ta planeta znowu w środku innej i tak w nieskończoność. Borowski w swoim obrazie zilustrował tę skomplikowaną teorię, wplatając w kompozycję symbole i postaci o mistycznym znaczeniu, lecz także dopełnił pewną dozą autoironii. Można przypuszczać, że dla Waldka Borowskiego obraz to w istocie przekaz do czytania. Zredagowany w specyficznym języku, być może adresowany do tych, którzy zarówno chcą jak i potrafią go czytać. A znaczy to: wybrać spośród wielu innych, poświęcić mu swój czas, wmyślić w jego treści i przesłanie. A w końcu zaakceptować.

Postacie i kształty w obrazach artysty występują często w zwartej, geometrycznej przestrzeni. Abstrakcyjne, powtarzające się formy są jak następujące po sobie dni. Ważną rolę odgrywa również kolor. W jednych partiach delikatny, w innych ostentacyjnie sygnałowy poszerzający zasób środków wyrazu symbolicznego słownika obrazów. Połączenie graficznych i malarskich metod obrazowania w jednym obrazie daje zamierzoną przez twórcę zwartość przekazu. Waldemar Borowski potrafił stworzyć w swoim malarstwie wieloznaczny, intrygujący, wibrujący kolorami i  fantastycznymi kształtami świat. Tajemniczość kompozycji, podbudowana wiedzą autora o sekretach ezoteryki, uzupełniona została swobodną grą z konwencjami nowoczesnej sztuki. Waldemara Borowskiego zdaje się ożywiać ta sama energia, która dawnych twórców kierowała nieodparcie do zaklinania w dziełach sztuki tajemnicy o transcendentnej rzeczywistości. Dobrze, że to dopiero początek artystycznej drogi, bo można być pewnym, że Waldemar Borowski wyśle do widzów niejedno ważne przesłanie.

Zbigniew Pindor, Warszawa,14 sierpnia 2010

BIOGRAM ARTYSTY

Waldemar Borowski

Waldek Borowski studiował grafikę w pracowni prof. Rafała Strenta, rysunek u prof. Henryka Gostyńskiego i malarstwo u prof. Adama Styki w Warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Prace malarskie charakteryzują się alegoriami, paradoksami oraz nawiązaniami do holograficznego paradygmatu i rosyjskiej ezoteryki. Obrazy artysty zdobyły Nagrodę Włoskiej Telewizji „ARTE 24” (2011, Międzynarodowy Konkurs Malarstwa i Grafiki „Natale di Roma”), gościły w miesięczniku „Nieznany Świat” (2011, lipiec) i zilustrowały wątki dotyczące szamanizmu w filmie „The Pharmacratic Inquisition” (2007, USA). Jego dzieła znajdują się w kolekcjach znanych muzyków – m.in. Andrzeja Jagodzińskiego.

WYSTAWY INDYWIDUALNE:
2011: LUCIDREAMS Sny Świadome, Galeria Nieznany Świat, Warszawa
2011: OBEcność preSENce, TAB i Novotel Garden Gallery, Warszawa
2011: Droga twórcza, Dom Kultury Zacisze, Warszawa
2011: Grafika, Sens Nonsensu, Warszawa
2011: Malarstwo, Pracownia Duży Pokój, Warszawa
2011: Malarstwo Ezoteryczne, Art Salon, Wesoła
2010: Wewnętrzny Kosmos, Galeria van Golik, Warszawa
2007: Szamanizm, Infoszop, Warszawa
2006: Prezentacja dyplomowa, Akademia Sztuk Pięknych, Warszawa

WYBRANE WYSTAWY ZBIOROWE:
2011: Teraz Sztuka, Parlament Europejski, Bruksela
2011: Narodziny Rzymu, Cascina Farsetti, Rzym
2011: Na granicy światów, Galeria Lufcik, Warszawa
2011: Warszawa Singera, VIII Festiwal Kultury Żydowskiej, Warszawa
2011: Animalis II, Miejska Galeria Sztuki MM, Chorzów, BWA, Kielce
2011: VI Biennale – Barwy i Faktury, Muzeum Miasta, Gdynia
2011: Poznajmy się, Galeria Lufcik, Warszawa, Galeria Widzimisie, Siedlce
2011: PositiveArt, Dom Sztuki SMB, Warszawa
2011: Nasza jest Noc, Galeria van Golik, Warszawa
2011: Tak blisko do nieba, Galeria van Golik, Warszawa
2011: Galeria DAP, Warszawa
2011: Bestie w sztuce, Galeria van Golik, Warszawa
2011: Aviator II, Novotel Airport, Warszawa
2010: Galeria 022, Warszawa
2010: Illustra(c)tion, Galeria Sztuki Współczesnej (GSW), Opole
2010: OWZPAP, Torwar, Warszawa
2010: Muzeum Nocy, Galeria van Golik, Warszawa
2010: Klub 55, Warszawa
2009: Noc Artystów, Galeria van Golik, Warszawa
2008: Festiwal Polskiej Sztuki w Szkocji, Edynburg
2004: Wystawa z okazji 100 rocznicy powstania ASP w Warszawie
2004: Galeria Młodych Twórców (MDK), Warszawa
2004: Galeria Grażyny Kulczyk, Poznań

 Portal Rynek-Sztuki.pl