Google Art Project nie wzbudza tak dużego zainteresowania jak sądzono na początku. Dlatego też twórcy platformy postanowili tchnąć w przedsięwzięcie nieco więcej życia i ruszyli z kolejnym konceptem, Google Art Talks. Dzięki niemu, internetowi miłośnicy kunsztów artystycznych będą mogli na żywo uczestniczyć w wirtualnych dyskusjach o sztuce.
Pierwsze spotkanie odbyło się w środę, 6 marca o godzinie 20:00. Nadawano z Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Nowym Jorku. Spotkaniu przewodniczyła Deborah Howes, dyrektor departamentu cyfrowego, która wraz z zespołem artystów i studentów omawiała kwestię nauczania sztuki przez Internet.
Wirtualne spotkania będą odbywać się dwa razy w miesiącu. I tak, wczoraj w londyńskiej National Gallery, kuratorki Caroline Cambell i Arnika Schmidt, rozmawiały o kobiecej nagości na podstawie dwóch prac Tycjana “Diana i Akteon” oraz “Diana i Kallisto”, a także dzieła pędzla Cézanne’a pt. “Wielkie kąpiące się”.
„Diana i Akteon”, „Diana i Callisto” i „Śmierć Akteona”, to trzy najsłynniejsze obrazy Tycjana, które po wielu finansowych zmaganiach zostały wykupione i zawisły obok siebie na ścianie brytyjskiej National Gallery. Można było je podziwiać na zeszłorocznej lipcowej wystawie pt. „Metamorphosis”, która skupiła również współczesne, nierzadko niezwykle zaskakujące „odpowiedzi” na twórczość włoskiego malarza.
Do namalowania obrazów “Diana i Akteon” oraz “Diana i Kallisto”, zainspirowały malarza „Metamorfozy” Owidiusza. Pierwsze z dzieł przedstawia kąpiącą się boginię Dianę w towarzystwie nagich niewiast, które podglądał młodzieniec Akteon. Druga z prac przedstawia natomiast piękną nimfę Kallisto, uwiedzioną przez Jowisza.
Obraz Paula Cézanne’a, to z kolei największa z cyklu prac tworzonych w latach 1898-1906, przedstawiających grupę kobiet kąpiących się w rzece. Pokaźne, nieco wydłużone figury kobiet ukazane zostały z różnych perspektyw.
Przypomnijmy, że głównym celem Google Art Project jest umożliwienie miłośnikom sztuki wirtualnych podróży, po najlepszych galeriach sztuki i muzeach na świecie. Obecnie w bazie Google, znajduje się około 150 kolekcji sztuki, pochodzących z ponad 40 krajów na całym świecie.
Pomysłodawcy projektu chcą jednak dodatkowo zachęcić wirtualnych turystów i zobowiązują się dwa razy w miesiącu zapraszać na spotkania kuratorów, dyrektorów, historyków i marszandów, z najbardziej znanych instytucji kulturalnych, po to, aby mogli na żywo opowiadać historie i zdradzać sekretne „smaczki” poszczególnych dzieł.
Podczas kolejnego, kwietniowego spotkania, rozgorzeje dyskusja na temat obrazu „Wieża Babel”, autorstwa Pietera Bruegela. Praca, jaką będzie można oglądać za pomocą platformy Google, została uwieczniona specjalną gigapikselową techniką. Nad panelem dyskusyjnym czuwać będzie Peter Parshall, kurator National Gallery of Art w Waszyngtonie. Wszystkie szczegóły dotyczące dyskusji można znaleźć tutaj.
[vsw id=”pvFTBxHAnVg” source=”youtube” width=”600″ height=”450″ autoplay=”no”]
Źródło: Google Art Project
Fot: Pieter Bruegel, „Wieża Babel”, Źródło: Google Art Project
Oprac. Olga Pisklewicz
Portal RynekiSztuka.pl
