Edward Coley Burne-Jones – obok J. M. W. Turnera i Johna Constable uważany jest za za jednego z największych malarzy brytyjskich XIX wieku. Jego twórczość w dużej mierze oscylowała wokół mistyki europejskiego średniowiecza. Tak jak wielu artystów, Burne-Jones miał swoją ulubioną muzę, której twarz po dziś dzień możemy podziwiać na jego obrazach. Jednym z nich jest dzieło zatytułowane „Miłość wśród ruin”, które po ponad 100 latach od ostatniego wystawienia na aukcji, ponownie pójdzie pod młotek. Jak prognozują specjaliści, tego lata praca może zostać sprzedana za rekordowe 5 milionów funtów.
Dzieło „Miłość wśród ruin” powstało w latach 1870-1873, w czasie kiedy Burne Jones zaczął łączyć twórczość kręgu Pre-Rafaelitów z prądem estetyzmu (sztuka dla sztuki) i symbolizmem. Akwarela koresponduje z poematem Roberta Browninga o tym samym tytule i jednocześnie odnosi się do nieszczęśliwego romansu jaki połączył malarza z jego muzą Marią Zambaco.
Burne-Jones spotkał Marię Zambaco w Londynie w 1866 roku, kiedy miał malować portret jej matki pochodzącej z zamożnej greckiej rodziny. „Miłość wśród ruin” jest pierwszym z wielu dzieł, na którym możemy oglądać piękną twarz młodej Greczynki. Niestety, artysta był żonaty, zaś Zambaco niedawno zdecydowała się na separację z mężem. Skandaliczny romans artysty i jego muzy zrobił się głośny po tym, jak Zambaco usiłowała popełnić samobójstwo, ponieważ Burne-Jones odmówił jej ucieczki z Londynu w roku 1869 roku. Głośna afera długo była na ustach londyńskich elit, by w końcu dać o sobie zapomnieć. Niestety, uczucie artysty nie zgasło. „Nigdy cię nie zapomnę”, pisał do ukochanej prawie 20 lat później.
Ukończenie obrazu „Miłość w ruinach” przypada na okres, kiedy prace malarza świetnie się sprzedawały, zaś on sam miał liczne wystawy w Londynie i Europie. Niestety, w roku 1893 dzieło zostało poważnie uszkodzone podczas przygotowywań do jednej z ekspozycji.
Jeden z organizatorów, pomylił piękna akwarelę z malarstwem olejnym i ignorując etykietę ostrzegającą przed narażeniem dzieła na wilgoć, zamalował powierzchnię pracy używając białka kurzego, by nadać jej tymczasowy lakier. Burne-Jones długo ubolewał nad stratą i uważając, że szkody są nieodwracalne, zapomniał o dziele na pięć lat. Mimo tego jednak, postanowił namalować olejną kopię dzieła.
Na szczęście były asystent malarza, Charles Murray Fairfax, poradził mu, aby spróbował usunąć niechcianą warstwę przy pomocy substancji do odtłuszczania podłoża. I rzeczywiście, Burne-Jones stosując się do wskazówek mężczyzny wkrótce przywrócił dziełu dawną świetność. Artysta uważał, że to prawdziwy cud. Niestety, odnowione dzieło, było jego ostatnim. Pięć tygodni później, malarz zmarł.
Obraz nigdy nie został wystawiony na publicznej ekspozycji. W roku 1908 dzieło poszło pod młotek i uzyskało cenę 1,650 funtów.
Jak komentują jednak specjaliści, obecnie nastał doskonały moment na sprzedaż sztuki wiktoriańskiej. Już w 2001 roku, jedno z dzieł Burne-Jonesa zostało sprzedane za ponad 1 milion funtów, co ustanowiło rekord życiowy artysty. Jeszcze lepiej wypadły dzieła malarzy takich jak Rossetti czy Millais – obraz pierwszego twórcy osiągnął wynik w postaci 2,6 milionów funtów, zaś drugiego – 2,1 milionów funtów. Christie’s ma zatem nadzieję, że trend zdołał się utrzymać i szacuje, że „Miłość wśród ruin” może osiągnąć cenę od 3 do 5 milionów funtów. Zanim jednak padnie ostateczny wynik, dzieło zwiedzi Moskwę, Nowy Jork i Hong-Kong, ozdabiając wystawy obrazów Starych Mistrzów.
Źródło: Telegraph
Fot: Edward Coley Burne-Jones , „Miłość wśród ruin”, Christie’s
Oprac. Olga Pisklewicz
Portal RynekiSztuka.pl
„John M. Turner” – dobre he he