Pablo Picasso to postać, której nikomu nie trzeba przedstawiać. Był artystą wszechstronnych, tworzących w różnych mediach – malował, rzeźbił, rysował, wypalał ceramikę. Myśląc o Picassie, widzimy od razu jego dekonstrukcyjne, kubistyczne przedstawienia. Mniej znany w świadomości masowej, choć równie ważny z punktu widzenia historii sztuki, jest tzw. Okres Niebieski, który przypadł na sam początek XX wieku, a dokładnie na lata 1901-1904. W tym czasie Picasso stworzył cykl obrazów charakteryzujących się niebieskimi lub niebiesko-zielonymi odcieniami.
Niektórzy doszukują się związku z podłamaniem psychicznym i depresją malarza, który jako formę artystycznego wyrazu targających go sprzecznych uczuć użył właśnie niebieskości. Czy już wtedy zdawał sobie sprawę, że kolor niebieski ma faktyczne właściwości lecznicze i antydepresyjne? Tego nie wiadomo, ale z pewnością Picasso stanął na nogi.
Jednym z piękniejszych jest obraz La soupe czyli Zupa z lat 1902-1903, który dziś należy do kolekcji narodowej Kanady. Jest on prezentem od Margaret Dunlap Crang przekazanym do Galerii Sztuki w Toronto w roku 1983. Dzisiaj obrazy z niebieskiego okresu są jednymi z najdroższych w portfolio Picassa, choć gdy powstawały cieszyły się znikomą popularnością, a malarz miał problem z ich sprzedażą. Walory tych prac zostały dostrzeżone znacznie później.
Portal Rynek i Sztuka
