Jacek Malczewski – jeden z najwybitniejszych polskich malarzy okresu modernizmu – poprzez symboliczny cykl obrazów zatytułowanych imieniem boga śmierci Tanatosa stworzył oryginalną personifikację śmierci. W kulturze polskiej śmierć utożsamiana jest z postacią kobiety, co związane jest przede wszystkim z rodzajem żeńskim słowa „śmierć”.
Grecki Tanatos przedstawiany jest jako młodzieniec z czarnymi skrzydłami, a do jednego z jego atrybutów należy pochodnia ze zgaszonym światłem, co symbolizuje koniec ziemskiego życia. Malczewski bawi się utartą konwencją, zmieniając męskiego Tanatosa w nagą, skrzydlatą kobietę trzymającą w ręku słowiański atrybut – kosę. W ten sposób autor nadaje śmierci innego wymiaru – erotycznego, ale także i dającego nadzieję na odrodzenie. Dzięki temu śmierć staje się tylko przejściem do nowego wymiaru, do nowego świata, a Tanatos wciela się w rolę psychopompa, czyli przewodnika duszy w zaświatach.
Jacek Malczewski, Thanatos, ok. 1888-99, ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie