W wieku 75 lat odszedł Edward Dwurnik, wybitny malarz i jeden z bardziej charakterystycznych polskich artystów.
Dyplom obronił w 1970 r. w pracowni malarskiej prof. Eugeniusza Eibischa, choć przez pewien czas studiował również grafikę i rzeźbę. W zaledwie rok później odbyła się pierwsza indywidualna wystawa artysty.
Pewnym jest, że Edwarda Dwurnika w większym stopniu niż akademia ukształtowała postać i twórczość Nikifora Krynickiego. Pierwszy raz zetknął się z pracami prymitywisty już w 1965 roku, a następnie z samym artystą kilka lat później. Był moim najważniejszym mistrzem, właściwie jedynym – wspominał 30 lat później Dwurnik.
Najbardziej rozpoznawalnym i wręcz ikonicznym cyklem okazała się seria prac zatytułowana „Podróże autostopem”, w których malarz z perspektywy lotu ptaka, w sposób syntetyczny przedstawił sylwetki polskich miast, zagęszczając ich strukturę. W swojej twórczości nie stronił od karykatury i sobie charakterystycznej groteski, która stała się jego znakiem rozpoznawczym.
Edward Dwurnik był m.in. laureatem nagrody krytyki artystycznej im. Cypriana Kamila Norwida (1981), nagrody Komitetu Kultury Niezależnej „Solidarności” (1983), nagrody Coutts Contemporary Art Foundation (1992).
A.R.