Portal Rynek i Sztuka poleca:

Galeria Po Prawej Stronie Wisły oraz Anna Wolska mają zaszczyt zaprosić Państwa na wystawę malarstwa POCHWAŁA KOLORU, która rozpocznie się uroczystym wernisażem 5 grudnia 2014 r. 

„Oglądając prezentowane na wystawie obrazy, mam wrażenie, że autorka z konsekwentnym i dość precyzyjnie wymierzonym gestem, rzuciła confetti światu, confetti ograniczone formatem płótna i jej autorskiego kadru. Niektóre obrazy są bliższe abstrakcji, inne bliższe pejzażu miejskiemu albo pejzażu przyrody; czasem robią wrażenie świateł widzianych z lotu ptaka albo z samolotu kołującego już nad lądem…a może są to promienie wyobraźni widziane przez pryzmat kalejdoskopu jej oka?” – pisze dr Katarzyna Stanny, kuratorka wystawy.

Anna Wolska tak pisze o swoich pracach i procesie ich powstawania:
„Początek każdego obrazu zaczyna się w głowie. Czasem na zasadzie skojarzenia, asocjacji z minioną sytuacją lub miejscem. Później jest szkic, próba powrotu do stanu emocjonalnego, jaki towarzyszył danej sytuacji. Jest to nieustająca pogoń za przysłowiowym obrazem „na dnie oka”, obrazem doskonałym, który w miarę pościgu zmienia się, ewoluuje do momentu zaiskrzenia, gdy ogólne wrażenie, skojarzenie, proces, w jakim w danej sytuacji się znajduję, wywołają w głowie komunikat – dość, już, teraz, to ten moment. nTakie podejście do malowania powoduje, że jest ono dla mnie dość powolnym procesem. Kolejne plamy koloru, kolejne elementy faktury, kolejne warstwy. Każdy obraz ma średnio od pięciu do dwudziestu warstw. Nakładam je stopniowo. To dla mnie rebus, zagadka do rozwiązania i nigdy nie jestem pewna w stu procentach, gdzie doprowadzi mnie ostateczna forma. Proces powstawania obrazu jest dla mnie czymś szalenie przyjemnym, to jak łaskotanie w głowie, pobudzanie zmysłów i uczuć, z których w szarej codzienności nie korzystam lub jestem ich nieświadoma. Efekt ostateczny w postaci obrazu często wywołuje skojarzenia z pejzażem. I chociaż nie maluję konkretnych roślin, obłoków, nieba, czy cieni, nie nawiązuję̨ do kolorystów, fowistów, czy do impresjonistów, czasem rzeczywiście wychodzę od elementów przyrody, fascynacji jej kolorem, bogactwem układów i form. Nie są to przeniesienia wprost. Układy faktur i kolejne warstwy farby, to odzwierciedlenie moich odczuć, abstrakcyjnych skojarzeń, wspomnień które układam według pewnego porządku. Ten porządek uważam za ponadczasowy, odzwierciedlający prawa natury i świata, życia i śmierci. Jest jak fraktal, miniatura kosmosu lub mojego życia na dwuwymiarowej płaszczyźnie obrazu”.

Anna Wolska. Ukończyła studia na warszawskiej ASP. Od prawie dwudziestu lat zajmuje się zawodowo promocją kultury. Była m.in kuratorką wystaw organizowanych w ramach Roku Polskiego w Hiszpanii i Danii w latach 2001-2002. Od 2006 roku związana z Okręgiem Warszawskim ZPAF, gdzie pracuje jako kurator warszawskiej galerii fotografii „Galerii Obok ZPAF” oraz jako wykładowca Studium Fotografii ZPAF. W 2010 roku otrzymała Nagrodę Specjalną Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „za szczególny wkład w promocję polskiej fotografii”. Ma na swoim koncie ponad sto projektów kuratorskich, w tym wystawy indywidualne, festiwale, przeglądy i konkursy. Poza pracą kuratorską i krytyką artystyczną, Anna Wolska zajmuje się również malarstwem, fotografią i rzeźbą.