Direct Painting XY ankimierzejewskiej

Sposób pracy sytuuje malarstwo XY ankimierzejewskiej w bardzo szerokim nurcie XX- i XXI-wiecznej tradycji figuracyjnej. Jej obrazy nakierowują uwagę na behawioralne aspekty przedstawionych postaci, zwierząt i przedmiotów. Różnorodność owoców twórczości powoduje, iż trudno określić tę artystkę konkretną etykietą.

Malarstwo XY ankimierzejewskiej operuje zderzeniami jak w metaforze. Czasami są to zderzenia obrazu i namalowanych na nim napisów. Z jednej strony te napisy są też częścią kompozycji, z drugiej jak inne rekwizyty oddają klimat wizualnej przestrzeni, w której żyjemy, atakowani przez reklamy, szyldy, napisy na murach. Są też czasami elementem gry z odbiorcą, nakierowują jego uwagę na konkretne pola znaczeniowe, by przez kontrast wprowadzić go w poczucie groteski, absurdu, zaskoczenia. Widać w tej strategii dziedzictwo trendów dwudziestowiecznych: dadaizmu, popartowskiego neodadaizmu czy wreszcie gry znaczeniami sztuki postmodernistycznej.

Na wystawie prezentowany jest wybór tegorocznych prac XY ankimierzejewskiej. Ich ilość już świadczy o ogromnej pracowitości i woli twórczej. W poszukiwaniu nowych dróg autorka ciągle podejmuje nowe tematy, zachowując swój „charakter malarskiego zapisu siebie”. To malarstwo tęsknoty za namalowaniem idealnych obrazów, ale i za znalezieniem wrażliwych odbiorców, którzy by te obrazy chcieli mieć u siebie w domu, dlatego z niezwykłą wrażliwością rezonuje rzeczywistość – zarówno wizualną jak i społeczną, przy czym w tej drugiej stałe jest pytanie o rolę sztuki w naszej codzienności i o rolę malarstwa.

Wystawa w tym kształcie i w tym wyborze porusza się jednak w innych sferach znaczeniowych. Być może wzbudzająca podświadome lęki i świadome obawy sytuacja na świecie, burząca poczucie bezpieczeństwa stanowi uczuciowy podkład części obrazów. Opatrzone taśmami używanymi do ostrzegania przed niebezpieczeństwem sugerują: bądź uważny, bądź uważny nie tylko wobec realnego niebezpieczeństwa, ale też wobec swoich bliskich, dzieci, innych ludzi. Oni są ważni, a ich istnienie kruche tak jak nasze poczucie bezpieczeństwa. To, że istnieją jest nieoczywiste, w jakimś sensie jest cudem. Zarówno istnienie w sensie materialnym, jak i duchowym – bowiem każdy z nich nosi w sobie swój odrębny świat, który łatwo zniszczyć z niedbałości, egoizmu, cynizmu czy złej woli.

XY ankamierzejewska:

1991/92 stypendium i studia w The College of St. Catherine w St. Paul / Minnesota, USA
19992/98 studia na ASP we Wrocławiu – pracownia litografii prof. Andrzeja Basaja i pracownia prof. Pawła Frąckiewicza,
1998 dyplom w macierzystej uczelni – malarstwo sztalugowe w pracowni prof. Konrada Jarodzkiego.

Jest autorką wielu wystaw indywidualnych w kraju i za granicą – m.in. w Wiesbaden, Paryżu, Londynie czy Berlinie, brała udział w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych, współtworzy grupę Stary Banan – wielokrotne realizacje w przestrzeni miejskiej Wrocławia.

Nagrody i wyróżnienia:
2012 stypendium Samorządu Województwa Dolnośląskiego
2007 stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
2003 II miejsce i 8 wyróżnień w konkursie: Dobra wiadomość w fotografii, MCK Warszawa.

Prace w kolekcjach:
– Zachęta Narodowa Galeria Sztuki w Warszawie,
– Muzeum Miejskie Wrocławia,
– kolekcje prywatne.