Jakiś czas temu głośno było o odnalezieniu obrazu Cezanne’a wartego 109 mln dolarów. Dzisiaj przyjrzymy się zatem najbardziej zuchwałym kradzieżom w historii, które ukazywały w jak kreatywny sposób można zabierać się do aktu kradzieży dzieła sztuki.
Wspomniany obraz zatytułowany był Chłopiec w czerwonej kamizelce (1888) i zostało skradzione z kolekcji Emila Buehrlea w Zurychu w 2008 roku. Warto też zaznaczyć, że trzy inne wersje obrazu znajdują się w muzeach w USA. Rozbój w muzeum w Zurychu, był jednym z największych kradzieży dzieł sztuki w Europie w tym czasie. W napadzie uczestniczyło trzech uzbrojonych, zamaskowanych mężczyzn. Świadkowie rabunku potwierdzali, iż napastnicy mówili po niemiecku z silnym słowiańskim akcentem. Chłopiec w czerwonej kamizelce został skradziony wraz z trzema innymi dziełami: Claude’a Moneta, Vincenta van Gogha i Edgara Degasa. Dwa pierwsze dzieła odnaleziono w nienaruszonym stanie wkrótce po napadzie, w samochodzie zaparkowanym nieopodal szpitala psychiatrycznego w Zurychu. Obraz Degasa wciąż figuruje na liście dzieł zaginionych.
Paul Cézanne, Źródło: Zurich’s Emil Buehrle Collection
1. Napad z wybuchem samochodu
W grudniu 2000 roku, trzech zamaskowanych i uzbrojonych napastników wtargnęło do Muzeum Narodowego w Sztokholmie. W celu odwrócenia uwagi policji, w okolicy muzeum ustawione zostały dwa samochody pułapki. Rabusiom udało się wynieść wówczas dwa obrazy Renoira – Young Parisian i Conversation with the Gardner, a także autoportret Rembrandta. Łącznie ośmiu mężczyznom postawiono zarzuty, a wszystkie trzy obrazy zostały odzyskane.
Auguste Renoir, Young Parisian, źródło: Muzeum Narodowe w Sztokholmie
2. Narodowy bohater
W nocy, 21 sierpnia 1911 roku z Luwru została skradziona Mona Lisa. Jak się okazało, obraz został zabrany przez Vincenzo Peruggia – włoskiego pochodzenia pracownika muzeum. Dzieło sztuki miało zostać sprzedane do jego z włoskich muzeów. Okazało się, że Peruggio chciał odzyskać obraz jako narodową własność Włoch, dzięki czemu w oczach społeczeństwa stał się kimś w rodzaju bohatera narodowego.
Mona Lisa, Leonardo da Vinci; Źródło: Muzeum Luwr
3. Kradzież za 350 milion funtów
W 1990 roku uzbrojeni złodzieje, udając policjantów, uzyskali dostęp do Isabella Stewart Gardner Museum w Bostonie. Obecny na służbie nocnej strażnik złamał protokół, umożliwiając im przejście przez drzwi bezpieczeństwa. Złodzieje ukradli wówczas aż trzynaście dzieł sztuki o łącznej wartości ok. 350 milionów funtów, włączając w grupę prac także Storm on the Sea of Galilee Rembrandt’a i The Concert Vermeer’a. Prace te nigdy nie zostały odnalezione.
Rembrandt, Christ in the Storm on the Lake of Galilee, źródło: Isabella Stewart Gardner Museum
4. Kradzież z podziękowaniem
W lutym 1994 roku, w tym samym czasie, kiedy w Norwegii odbywało się otwarcie zimowej olimpiady, czterech mężczyzn włamało się do National Gallery w Oslo i ukradło Krzyk Edvarda Muncha, zostawiając przy tym notatkę: Thanks for the poor security. Obraz ten został potem odzyskany w czasie głośnej interwencji policyjnej w 1996 roku. Kilka lat później, inna wersja Krzyku także została skradziona. Miało to miejsce 2004 roku. Tego samego czasu, została skradziona także Madonna.
Edward Munch, Krzyk, Źródło: sothebys.com
5. Szybka interwencja
Jedną z najkrócej trwających kradzieży jest napad na Vincent Van Gogh National Museum w 1991. Złodziejom udało się wynieść dwadzieścia obrazy wliczając w to najbardziej znane Słoneczniki, które po trzydziestu minutach udało się odnaleźć policji w porzuconym samochodzie. W 2002 roku Vincent Van Gogh National Museum zostało zaatakowane ponownie – złodzieje wynieśli wówczas dwa obrazy postimpresjonistycznego mistrza- View of the Sea at Scheveningen i Congregation Leaving the Reformed Church at Nuenen. Winowajców złapano, jednak że obrazów nie odnaleziono do tej pory.
Vincent van Gogh, Słoneczniki, źródło: Vincent Van Gogh National Museum
6. Niewystarczająca ochrona
W 2003 roku z Whitworth Gallery w Menchesterze zostały skradzione trzy obraz Picassa. Wszystkie trzy prace, warte blisko 4 mln funtów, następnego dnia zostały znaleziona w publicznej toalecie. Do obrazów dołączona została także notatka, która w tłumaczeniu brzmi intencją nie była kradzież, tylko uświadomienie wadliwej ochrony w muzeum. Niektóre prac ucierpiały podczas owej kradzieży, ale dzięki szybkiej interwencji konserwatorskiej szybko wróciły na ekspozycję stałą.
Pablo Picasso, Poverty, źródło: Whitworth Gallery
7. Kradzież prze łazienkowe okienko
W 1961 roku Kempton Bunton – emerytowany kierowca autobusu, włamała się przez okno toalety do londyńskiej National Gallery . Ukradł on portret pędzla Goi i uciekł z nim. Po czterech latach dobrowolnie zwrócił obraz.
Francisco de Goya, Duke of Wellington, źródło:National Gallery
Opr. Kama Wróbel
Portal Rynek i Sztuka
