Opowieść w dwóch rozdziałach – prawdziwa historia Picassa i kulisy stworzenia jego największego dzieła jakim jest Guernica – czy nowo odkryta prawda jest równie ciekawa jak legenda wykreowana na potrzeby historii i rynku sztuki?
CHAPTER I
GUERNICA – obraz antywojenny czy sprytne narzędzie wojny? Symbol walki o pokój czy walki o władzę za pomocą propagandy?
Dzieło oficjalnie namalowane zostało przez Picassa jako protest przeciwko wojnie i manifestacja pokoju. Jednak Guernika stała się sojusznikiem jednej z walczących stron – a byli nią komuniści. Jako narzędzie propagandy, już z założenia pozbawiona została przekazu wolności i niezależności. Na propagandowym kłamstwie, w celu zdobycia władzy i oczernienia drugiej strony, został zbudowany mit. Mit, który nadal funkcjonuje w powszechnej świadomości. W treści owego mitu zmodyfikowana została m. in. liczba ofiar z około stu do kilku tysięcy, oraz cel ataku którym nie byli mieszkańcy a strategiczny most. Nie nabojami czy ładunkami wybuchowymi, ale całym arsenałem zmanipulowanej informacji bombardowano przez lata wszystkich bez wyjątku. Nie oszczędzano dzieci i kobiet – działano dokładnie tak samo jak osądzani bezwzględni oprawcy mieszkańców Guerniki.
The Krasnals „Guernica”. 2013. Olej na płótnie. 180 x 520 cm
Stąd pytanie – na ile sztuka jest skutecznym narzędziem wojny? Oraz na ile artysta staje się świadomym bądź to nieświadomym pionkiem w rozgrywce?
Tak jak Picasso który oficjalnie popierał komunistów.
Zatem artysto, sprawdź w kogo mierzą z twojej broni i czy na pewno chcesz naciskać na spust. Czy nie są to cywile, zwykli ludzie, dzieci? Czy nie jesteś współsprawcą Guerniki w jej nowoczesnym wydaniu? W białych rękawiczkach, na długiej smyczy?
Analizując dzieje wojen, konfliktów, walki o władzę, choćby tych obecnych (Syria, Rewanda, Armenia, Była Jugosławia, Korea, Wietnam, Afganistan, Bravick), można śmiało stwierdzić, iż obraz ten jest przede wszystkim symbolem manipulacji i propagandy. Wersja wydarzeń która dociera do zwykłych obywateli zazwyczaj niewiele ma wspólnego z prawdą. Czy warto popierać którąś ze stron? Sztuka w tej wojnie odgrywa jedną z kluczowych ról. Caroline Levine w książce „Od prowokacji do demokracji” wyjaśnia Jaki był cel CIA w finansowaniu znanego malarza abstrakcjonisty Jacksona Pollocka, a np. w artykule w Independent z 1995 roku „Modern Art. Was CIA weapon” dowiemy się szczegółów dotyczących celu promocji nurtu amerykańskiego ekspresjonizmu abstrakcyjnego. W tym kontekście można by zastanowić się, dlaczego powszechnie uważa się iż sztuka socrealizmu radzieckiego na usługach sowieckiej propagandy była gorsza od abstrakcyjnego ekspresjonizmu amerykańskiego ? Bo nikt nie chce uwierzyć w to, iż mogła być na usługach propagandy amerykańskiej i CIA i poza tym jej wartość stoi pod znakiem zapytania? Tej pierwszej przez całe lata zarzucano przede wszystkim jej propagandowe cele.
Aktualne staje się pytanie, czy słusznie amerykańscy artyści stali się znani i osiągają najwyższe rekordy na światowych aukcjach, a socrealiści spychani są na margines?
Skoro tyle pytań, skoro Picasso już nie żyje, postanowiliśmy jako reakcję sami stworzyć kolejną wersję Guerniki – jako protest wobec aktualnej zwłaszcza dziś formy wojny – opierającej się na zafałszowanym wykorzystywaniu ludzi w walce o władzę. Nie ku wspólnemu dobru, nie dla pięknych górnolotnych idei, lecz dla własnych interesów.
Możemy postawić hipotezę, iż nasze dzieło jest bardziej wartościowe od Picassa gdyż:
a) opiera się na Guernice Picassa, a według niego najlepsi artyści kradną
b) odarte jest z patetycznego kiczu opartego na zafałszowanym podłożu
c) ma o wiele głębsze i metaforyczne znaczenie, sygnalizuje i uwrażliwia na rodzaj współczesnej wojny, gdzie wróg jest rozmyty, prowadzi walkę zniewalającą społeczeństwa bardziej subtelnymi, niedostrzegalnymi środkami, głównie za pomocą narzędzi informacyjnych i ekonomicznych
d) nasz obraz jest piękny, a Picassa brzydki, bo w gruncie rzeczy kiepsko i topornie malował.
e) okazuje się że nie tylko cel tworzenia obrazów został zafałszowany na potrzeby propagandy, ale i cała biografia Picassa. The Krasnals są natomiast autentyczni, prawdziwi, i nigdy nie kłamią, nie są uchwytni przez nikogo bo tak naprawdę nie istnieją.
Prawdziwa biografia Picassa odarta z mitu-legendy „whielkiego artysty” wkrótce. Czekajcie!!!
TO BE CONTINUED
Autor: The Krasnals
