szukaj w portalu Rynek i Sztuka MENU
Van Gogh

12 najbardziej zmysłowych dzieł sztuki

01.04.2014

Na deser

Wpływowy brytyjski dziennik „The Guardian” stworzył listę najbardziej seksownych dzieł sztuki. Niecodzienną listę otwierają prace E. Schiele, P.Picassa, M. Oppenheim i innych słynnych artystów.  W zestawieniu umieściliśmy również słynne dwa polskie dzieła. Wszystkie prace, mocno zmysłowe, erotyczne i prowokujące – naprawdę są warte uwagi. Podkreślamy jednak subiektywność sporządzanej listy i nie zalecamy traktować jej zbyt poważnie.

1.Egon Schiele. Kobieta w czarnych pończochach. 1913. Kolekcja prywatna

Schiele portretował kobiety nie tylko z pożądaniem i adoracją, ale też z niewyobrażalną otwartością, co sprawia, że jego sztuka nabiera szalenie erotycznego wydźwięku. Konserwatywna publiczność początku XIX wieku uznawała niektóre jego prace za pornograficzne. W związku z „niegodnymi” rysunkami, malarza nawet na krótki czas aresztowano.

Egon Schiele. Kobieta w czarnych pończochach. 1913. Kolekcja prywatna

Egon Schiele. Kobieta w czarnych pończochach. 1913. Kolekcja prywatna

2. Pablo Picasso. Sceny erotyczne. 1902/03. Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku

Picasso miał obsesję na punkcie kobiet i seksu. Od wczesnej młodości do starości tworzył erotyczne prace tak samo namiętnie, jak i dzieła innych rodzajów. Ta wczesna praca prawdopodobnie odzwierciedla element codziennego życia młodego artysty.

Pablo Picasso. Sceny erotyczne. 1902/03. Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku

Pablo Picasso. Sceny erotyczne. 1902/03. Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku

3. Hokusai. Marzenie żony rybaka. 1814

Arcydzieło Shunga (japońskiego gatunku sztuki erotycznej) przedstawia kobietę, która w czasie zbierania pereł została złapana przez dwie ośmiornice. Większa z ośmiornic chwyciła blade nagie kobiece ciało, sprawiając erotyczną przyjemność bohaterce.

Hokusai. Marzenie żony rybaka. 1814

Hokusai. Marzenie żony rybaka. 1814

4. Meret Oppenheim. Obiekt ( Filiżanka, spodek i łyżka pokryte futrem.). 1936. Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Nowym Jorku

Podczas gdy koledzy Oppenheim – mężczyźni surrealiści -badali nerwicę i paranoję, artystka stworzyła obiekt, który w krytyce często nazywano„ czystym wyrazem seksu”.  Oppenheim w tej pracy łączy prostotę zestawu do herbaty z erotyzmem i zwierzęcością pokrycia futrzanego.

Meret Oppenheim. Obiekt ( Filiżanka, spodek i łyżka pokryte futrem.). 1936. Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Nowym Jorku

Meret Oppenheim. Obiekt ( Filiżanka, spodek i łyżka pokryte futrem.). 1936. Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Nowym Jorku

5. Correggio. Jowisz i Io. Około 1530. Kunsthistorisches Museum, Wiedeń

To dzieło Correggia odwołuje się do znanego greckiego mitu, kiedy Bóg Jowisz zmienił się w niebieską mgłę w celu uniknięci podejrzeń żony o to, że ją zdradzał. Correggio jednak przekształca ten mit w swego rodzaju erotyczną fantazję.  Naga kobieta jest przedstawiona w objęciach niebieskiej mgły, która ją pieści.

Correggio. Jowisz i Io. Około 1530. Kunsthistorisches Museum, Wiedeń

Correggio. Jowisz i Io. Około 1530. Kunsthistorisches Museum, Wiedeń

6. Robert Mapplethorpe. Jim, Sausalito. 1977. Tate Gallery, Londyn

Co sprawia, że ​​wielka sztuka erotyczna różni się od zwykłego porno? Chyba decydującym staje  się pewny element wewnętrzny, który wnosi artysta.  W swoich fotografiach homoseksualnych sadomasochistycznych scen z  1970 roku Mapplethorpe wykracza poza zwykłe pokazanie  podniecenia , żeby stworzyć intymne portrety swojego świata erotycznych fantazji. Tym samym artysta proponuje widzom zobaczyć jego – niech i będzie nietypowe – rozumienie piękna.

Robert Mapplethorpe. Jim, Sausalito. 1977. Tate Gallery, Londyn

Robert Mapplethorpe. Jim, Sausalito. 1977. Tate Gallery, Londyn

7. Helmut Newton.  Office Love. 1977. Paryż, Kolekcja prywatna

Sztuka Helmuta Newtona jest teatralna, wyrafinowana i dowcipna, a przy tym jednak bardzo poważna.  Jego fotografie odważnie eksplorują tematy seksualnego pożądania.  Ale jeszcze większej seksowności dziełom Newtona nadaje przekonanie fotografa, że seks jest najważniejszą rzeczą na świecie, niemal kwestią życia i śmierci.

Helmut Newton. Office Love. 1977. Paryż, Kolekcja prywatna

Helmut Newton. Office Love. 1977. Paryż, Kolekcja prywatna

8. Antonio Canova. Amor i Psyche. 1787/93. Luwr, Paryż

Moc miłości ożywia umarłych w wielkim artystycznym hymnie pożądania.  Canova jest chyba jedynym artystą, któremu udało się nadać dziełom z marmuru naprawdę seksownego, zmysłowego wymiaru.  Jego rzeźby są niezwykle erotyczne, gdyż artyście udawało się zmieniać zimny kamień w delikatne obrazy gładkiego seksownego ciała. Na tym obrazie nagie ciała Amora i Psyche są pełne erotyzmu, a ich uścisk jest dowodem tego, że miłość zwycięża wszystko.

 Antonio Canova. Amor i Psyche. 1787/93. Luwr, Paryż

Antonio Canova. Amor i Psyche. 1787/93. Luwr, Paryż

9. Tracey Emin. Ci, którzy doświadczyli miłości. 2009. Kolekcja prywatna

W tym wideo Tracey Emin pokazała animowane sekwencje jej rysunków kobiety, która się masturbuje. Ta praca oddaje hołd dziedzictwu Egona Schiele, tworząc dzieło, które potrafi być zarówno poetyckie (jako obraz samotności) jak i ekscytujące (jako obraz przyjemności).

Tracey Emin. Ci, którzy doświadczyli miłości. 2009. Kolekcja prywatna

Tracey Emin. Ci, którzy doświadczyli miłości. 2009. Kolekcja prywatna

10. Tycjan, Danae, 1544 Muzeum Capodimonte, Neapol

Na tym obrazie przedstawiona jest kobieta, która przygotowuje się do kochania się z Jowiszem, przychodzącym w postaci złotego deszczu.  Modelką do tego obrazu mogła być kurtyzanka i kochanka kardynała, który zlecił ten obraz.  Jednak jest w tym obrazie coś, co wychodzi za ramy tylko erotycznej sceny.  Tycjan dodaje przedstawianej scenie wymiaru duchownego, przybliżając seks do religii.

Tycjan, Danae, 1544 Muzeum Capodimonte, Neapol

Tycjan, Danae, 1544 Muzeum Capodimonte, Neapol

11. Wojciech Gerson, Odpoczynek, 1895, Muzeum Narodowe w Warszawie

Wojciech Gerson, Odpoczynek, 1895, Muzeum Narodowe w Warszawie

Wojciech Gerson, Odpoczynek, 1895, Muzeum Narodowe w Warszawie

12. Władysław Podkowiński, Szał uniesień, 1894, Muzeum Narodowe w Krakowie

Władysław Podkowiński, Szał uniesień, 1894, Muzeum Narodowe w Krakowie

Władysław Podkowiński, Szał uniesień, 1894, Muzeum Narodowe w Krakowie

Ganna Melnyk

Portal Rynek i Sztuka

Rynek i Sztuka - logotyp

 

szukaj wpisów które mogą Cię jeszcze zainteresować:

to cię powinno jeszcze zainteresować:

04.09.2014 / Na deser

Dodaj komentarz:

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Magazyn

Kursy online

Odwiedź sklep Rynku i Sztuki

Zobacz nasze kursy Zobacz konsultacje dla artystów

Zapisz się do naszego newslettera

Zapisując się na newsletter zgadzasz się z regulaminem portalu rynekisztuka.pl Administratorem danych osobowych jest Media&Work Agencja Komunikacji Medialnej (ul. Buforowa 4e, p. 1, p-2-5, 52-131 Wrocław). Podanie danych jest dobrowolne. Zgoda na otrzymywanie informacji handlowych może zostać wycofana w każdym czasie. Więcej informacji na temat danych osobowych znajduje się w Polityce prywatności.