Obszerna wystawa prezentująca sztukę po II wojnie światowej otwarta w Brukseli
27.06.2016
Aktualności, Świat: wydarzenia, Wystawy, Wystawy: Europa
Po raz pierwszy we współpracy z Państwowym Muzeum Sztuki im. Puszkina, belgijskie centrum sztuki BOZAR prezentuje przegląd trendów artystycznych, które rozkwitły w Europie Zachodniej i Wschodniej po II wojnie światowej. Wystawa prezentuje bardzo bogaty i szeroki wachlarz artystów, takich jak Pablo Picasso, Fernand Leger, Max Beckmann, Hannach Hoch, Henry Moore. Podczas wystawy pojawił się też prace polskich artystów – Tadeusza Kantora i Andrzeja Wróblewskiego.
Okres po II wojnie światowej, pomimo wielu politycznych napięć na tle zimnej wojny, cechuje bardzo aktywna działalność artystów po obu stronach żelaznej kurtyny. Wystawa „Oblicze przeszłości: Sztuka w Europie po II wojnie światowej” rzuca światło na ten intensywny okres w najnowszej historii sztuki prezentując przeszło 200 prac 150 artystów z 18 krajów europejskich, w tym także byłego związku radzieckiego. Wypożyczone dzieła pochodzą z muzeów w całej Europie i Rosji, w tym z Tate Modern w Londynie, Centrum Pomipodu z Paryża, Nationalgalerie z Berlina, rosyjskiego Ermitażu a także kolekcji prywatnych z Węgrzech, Hiszpanii, Szwajcarii, Austrii, Polski i innych europejskich krajów.
Spośród tak wielu światowej klasy dzieł na wystawie pojawią się m.in. sztandarowi „Budowniczy” Fernanda Legera, „Wujek Rudi” Gerharda Richtera, czy rzeźby: „Upadły wojownik” Henry’ego Moore’a i „Zniszczone miasto” Ossipa Zadkine’a.
Wystawa prezentowana jest chronologicznie i składa się z sześciu rozdziałów, dzielących sztukę po 1945 roku na najważniejsze okresy. Jej podstawowym celem jest zbadanie zasadniczego wpływu II wojny światowej na rozwój sztuki w Europie zwłaszcza, że artyści bardzo często, jako pierwsi odczuwali potrzebę większych zmian w społeczeństwie oraz przełamywania tematów tabu.
W pierwszych latach powojennych sztuka była silnym odzwierciedleniem wojennej traumy, próbą radzenia sobie z bolesnymi doświadczeniami oraz wyrazem żałoby i pamięci. Zarówno po „wygranej” jak i „przegranej” stronie artyści starali się zrozumieć i pogodzić z wydarzeniami z niedalekiej przeszłości. Wiele dzieł z tego wczesnego okresu charakteryzuje się ciemnymi barwami, poszarzałymi twarzami oraz przedstawianiem ponurych motywów.
Począwszy od 1950 roku w sztuce pojawiały się nowe perspektywy na przyszłość. Rozwój nowych technologii, takich jak energia jądrowa czy podróże w kosmos i powstanie społeczeństwa konsumpcyjnego doprowadziły do idealistycznej wiary w przyszłość, czego wyrazem są takie ruchy artystyczne jak grupa ZERO, Nowy Realizm, pop art czy sztuka kinetyczna.
„Oblicze przeszłości” jest wystawą wędrującą i zgodnie z duchem jej tworzenia, będzie można zobaczyć ją w Europie oraz Rosji. W centrum sztuki BOZAR wystawa będzie dostępna do 25 września. Następnie ekspozycja zawędruje do Frankfurtu , a w kolejnym roku do Państwowego Muzeum Sztuki im. Puszkina w Rosji.
Justyna Stasiek – Harabin
Fotografia (góra): Fernand Leger, Builders, 1951, źródło: Muzeum Sztuki im. Puszkina w Moskwie