Za nami 16. Warszawskie Targi Sztuki, największe tego typu branżowe wydarzenie w Polsce. W tym roku targi ponownie zawitały w Arkadach Kubickiego w dniach 5-7 października. Ponad 60 wystawców w tym galerie, domy aukcyjne, antykwariaty i wydawnictwa przedstawiły swoje oferty. Na miejscu nie mogło zabraknąć również redakcji portalu RynekiSztuka.pl
Warszawskie Targi Sztuki szybko stały się ogólnopolskim wydarzeniem niemalże kulturalnym, a jednocześnie i mimowolnie obrazem tego co polska sztuka ma do zaoferowania i prezentacją tego co na polskim rynku cieszy się największym powodzeniem.
Tutaj należałoby wymienić powtarzające się nazwiska przy w kolejnych stoiskach galerii reprezentujących czasy awangardy i jego pokłosia. Zaskoczenia nie ma, są to artyści od lat królujący na rynku, a co za tym idzie – widoczni na każdej edycji targów. Prace Henryka Stażewskiego, Ryszarda Winiarskiego, Jana Tarasina, Kajetana Sosnowskiego i dalej Andrzeja Gieragi czy Leona Tarasewicza to po prostu standard.
Mimo że, materiały prasowe zostały przyozdobione pracą Wojciecha Fangora, próżno było szukać obrazów malarza przy konkretnych stanowiskach, za to op-artową ucztę spod jego pędzla zapewnili sami organizatorzy poświęcając mu przestrzeń głównego wejścia. Podobny los na targach spotkał prace innego klasyka współczesności – Jerzego Tchórzewskiego – dostępne wyłącznie w ofercie Domu Aukcyjnego Rempex otrzymały indywidualną ekspozycję.
Drugą najpopularniejszą kategorią były prace artystów klasycznego malarstwa. Siła i urok tradycyjnej szkoły od razu rzucała się w oczy, a nazwiska niczym z muzealnych sal jak Józef Brandt, Olga Boznańska, Wojciech Wiess czy Alfons Karpiński z pewnością kusiły kolekcjonerów. Zresztą, Wejman Gallery całą swoją przestrzeń poświęciło Leopoldowi Gottliebowi w iście muzalnej, minimalistycznej ekspozycji. Tematyczną prezentację zaproponowała również galeria Esta z Gliwic, która okazji 20-lecia istnienia pokazała przekrój prac związanych z wrocławską awangardą lat 70. i 80.
Przy obchodzeniu targów dawało się również odczuć to, czego brakowało w większej reprezentacji, a stanowiło wyłącznie skromne akcenty jak np. fotografia. Również niewiele liczniejsze był varia antykwaryczne jak meble, porcelana, przedmioty użytkowe i biżuteria, które mimo wszystko przyciągały uwagę koneserów przedmiotów sztuki dawnej.
Liczniej od wyżej wymienionych pojawiły się galerie reprezentujące sztukę najbardziej współczesną i młodą, która dopiero stara się zaistnieć na rynku dzięki m.in. galerii NEXT, Kolonii Artystycznej, Xanadu, Dystans czy Fresz.
Świadectwem, tego że targi chcą prezentować coraz wyższy poziom, mimo różnic w kategoriach oferowanych przedmiotów, jest konkurs na najlepszą ekspozycję. W 16. edycji wyróżnienie otrzymała wrocławska Mia Art Gallery opierając się głównie wrocławskiej szkole malarskiej, której trudno doszukiwać się w pozostałych polskich galeriach oraz Aniquariat Krak z ofertą historycznych map cieszących się dużym zainteresowaniem.
Choć w pierwotnym założeniu warszawskie targi miały przyciągać głównie ofertą galerii to dużą popularnością cieszyły się wydarzenia towarzyszące. W pracowni Kwadrat, przez wszystkie dni odbywały się warsztaty z grafiki dzieci i młodzieży. Trochę starsi uczestniczyli w spotkaniach, wykładach i panelach dyskusyjnych, gdzie swoją wiedzą, doświadczeniem i osobowością przyciągali m.in. Magdalena Shummer-Fangor, dr Bożena Kowalska czy Józef Wilkoń. Natomiast wiedzy praktycznej uczestnicy nabywali na wykładach takich jak: artysta w zderzeniu z rynkiem sztuki, kolekcjonowanie dobrego rzemiosła w XXI w., czy o liderach polskiego rynku współczesnego i antykwarycznego.
Adam Radtke
