Niemiecki malarz Georg Baselitz podarował sześć swoich odwróconych portretów Metropolitan Museum of Art, aby uczcić 150. rocznicę powstania instytucji. Prace pochodzące z 1969 roku, będzie można obejrzeć w ramach wystawy „Georg Baselitz: Pivotal Turn” do 18 lipca.
Georg Baselitz, fot. Lothar Wolleh, Mülheim, 1971, źródło: Wikimedia Commons.
Dzięki darowiźnie muzeum znacząco poszerzy kolekcję prac Baselitza, która do tej pory ograniczała się do trzech obrazów i 18 prac na papierze. Wszystkie sześć płócien zostało namalowanych w 1969 roku, kluczowym momencie w karierze artysty, kiedy to podjął niekonwencjonalną decyzję o odwróceniu swoich portretów do góry nogami. Wywrócenie przez Baselitza do góry konwencji przedstawiania figuracji było dla artysty nowym pomysłem na eksperymentowanie ze sztuką. „Ogromną radość i satysfakcję daje świadomość, że te sześć prac, które pozostały w naszej kolekcji i które stanowią znaczący moment w ewolucji mojego podejścia do malarstwa, będą integralną częścią historycznej kolekcji Muzeum.” – powiedział Georg Baselitz w wydanym przez siebie oświadczeniu.
Seria portretów Baselitz z 1969 roku, która wcześniej znajdowała się w jego prywatnej kolekcji, przedstawia bliskich przyjaciół i rówieśników z niemieckiej sceny artystycznej. Wśród tematów są jego żona Elke, dziennikarz Martin G. Buttig, kolekcjoner Karl Rinn oraz marszand Franz Dahlem, który po raz pierwszy wystawił odwrócone prace Baselitza w 1969 roku. Prace dostarczają widzowi okazję do refleksji nad decyzją artysty o zmianie perspektywy, uniemożliwiając dostrzeżenie narracji lub treści – zamiast tego zwracając uwagę na możliwości malarstwa jako medium. Efektem zabiegu jest dezorientacja widza, który musi przemyśleć swoją perspektywę, aby rozróżnić szczegóły każdego dzieła. Kompozycyjna i konceptualna idea wywrócenia postaci destabilizuje perspektywę odbiorcy, tym samym uniemożliwiając nam mocne identyfikowanie elementów takich jak typ treści czy tradycja artystyczna, umieszczając w ten sposób dzieła Baselitza we własnej kategorii.
Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku, źródło: Wikimedia Commons.
Hans-Georg Bruno Kern urodził się w 1938 roku w historycznym Kamieńcu, dzisiejszym Kamenz w Saksonii. Swoich sił próbował najpierw w Dreźnie, jednakże tamtejsza Akademia Sztuk Pięknych nie przyjęła młodego Kerna. Więcej szczęścia miał we wschodnim Berlinie, choć i tam spotkał się z niezrozumieniem i odrzuceniem. Pierwsze kroki w artystycznym świecie zaczął stawiać w Berlinie zachodnim. Tam też stał się Georgem Baselitzem, a obecnie najważniejszym i jednym z najdroższych artystów całych Niemiec. Przedstawienia odwrócone zdominowały jego twórczość w latach 70. W słynnym punkcie zwrotnym w 1969 roku Georg Baselitz dosłownie zmienił swój sposób pracy, radykalnie decydując się na malowanie i eksponowanie przedmiotów do góry nogami. Baselitz zaczął malować odwrócone krajobrazy, postaci, architekturę, zupełnie nie przejmując się prawami rządzącymi w rzeczywistym świecie. Były popularne wśród kolekcjonerów, dlatego już w latach 80. stały się trudno dostępne na aukcjach. Dzisiaj sprzedają się za nie mniej niż 100 tys. dolarów, natomiast najnowsze prace Baselitza, który tworzy obecnie w Monachium, zdecydowanie muszą poczekać, aż nabiorą odpowiedniej wartości. Ich średnie ceny osiągają zwykle nie więcej niż 15-55 tys. dolarów, choć prognozuje się wzrost cen w miarę upływu czasu.
asz
Grafika: Georg Baselitz, “Portrait of Elke I”, 1969, źródło: Metropolitan Museum of Art, materiały prasowe
szukaj wpisów które mogą Cię jeszcze zainteresować:
to cię powinno jeszcze zainteresować:
