Auguste Renoir był jednym z najznakomitszych francuskich impresjonistów. Zgodnie z zasadami wyznaczonymi przez ten kierunek artystyczny, malował sceny z życia, kobiety, dzieci oraz martwe natury. Wszystko utrzymane w jasnych barwach. W ciągu swej kariery namalował około 6.000 obrazów. W 2021 roku mija 180 lat od jego urodzin.
Auguste Renoir, a tak naprawdę Pierre-Auguste Renoir, urodził się 25 lutego 1841 roku w Limoges, w regionie Nowa Akwitania we Francji. W 1845 roku jego rodzice przeprowadzili się do Paryża. Trzynastoletni Auguste Renoir pracował w fabryce porcelany w warsztacie Lévy Frères & Compagnie. W późniejszych latach, w celach zarobkowych, zajął się malowaniem stor i chińskich wachlarzy.
Bal w Moulin de la Galette (1876), Musée d’Orsay Paryż By Auguste Renoir
W 1862 roku Auguste Renoir zaczął studiować sztukę w Paryżu w szkole Ecole des Beaux-Arts. Zaprzyjaźnił się tam ze studiującymi malarstwo, późniejszymi genialnymi impresjonistami: Claudem Monetem, Frederikiem Bazille’em oraz Alfredem Sisley’em. Malarskim debiutem Augusta Renoira był obraz „Esmeralda” z 1864 roku. Artysta stwierdził jednak, że nie jest to doskonałe dzieło i zniszczył je.
Wojna francusko-pruska, trwająca od 19 lipca 1870 do 10 maja 1871, na kilka lat przerwała karierę malarza. Jednak po jej zakończeniu Auguste Renoir wrócił do Paryża i malarstwa. Tak rozpoczął się impresjonistyczny etap w jego twórczości.
„Jestem jak korek wrzucony do wody i niesiony przez prąd. Malując, oddaję się temu bez reszty.” – Stwierdził niegdyś Auguste Renoir. Henri Perruchot – wielki znawca sztuki napisał o malarzu: „Wszystko dla niego było proste. Wszystko było w nim proste. Pogodnie przyjmował troski, jakie niesie z sobą życie; lecz nie dajmy się zmylić, uśmiech jest również formą odwagi. Przede wszystkim potrafił kochać i to w sposób najdoskonalej spontaniczny, najcudowniejszy i bezinteresowny. W tym leży jego wielka tajemnica. Tajemnica i nauka.”
W roku 1874 razem z innymi impresjonistami Auguste Renoir pokazywał swoje prace na pierwszej wystawie poświęconej impresjonizmowi, w słynnym studio fotografa o pseudonimie Nadara, przy 35 boulevard des Capucines, w Paryżu.
Auguste Renoir przebywał w Algierii, Hiszpanii i Włoszech. Dzięki podróżom artysta zapoznał się bliżej z malarstwem Rafaela i Ingresa. Poskutkowało to oddaleniem się Auguste Renoira od założeń impresjonizmu.
„Dużo studiowałem w muzeum w Neapolu; malowidła z Pompei są nadzwyczaj interesujące pod każdym względem (…); przebywając na słońcu nie po to, żeby robić portrety w pełnym świetle, ale żeby się wygrzewać i dużo patrzeć, zyskałbym, sądzę, wielkość i prostotę starożytnych malarzy. ” – Uważał Auguste Renoir.
Następny etap jego twórczości to przewaga rysunku, ostrzejszych konturów, gładkiej faktury i chłodniejszych kolorów. Po 1888 roku barwy na jego obrazach stały już żywsze i ostrzejsze, z przewagą czerwieni. Octave Mirbeau – francuski krytyk sztuki i pisarz podsumował twórczość Auguste Renoira słowami: “Renoir jest prawdopodobnie jedynym wielkim malarzem, który nigdy nie namalował smutnego obrazu.”
W roku 1892 roku Auguste Renoir zaczął chorować na reumatoidalne zapalenie stawów. Ta słabość znacznie utrudniała malarzowi pracę. W roku 1907 roku Auguste Renoir wraz z żoną Aliną Victorine Charigot i trzema synami przeprowadził się do francuskiego Les Collettes, posiadłości w Cagnes-sur-Mer. Na wybrzeżu śródziemnomorskim artysta kontynuował prace malarskie. Nie przerwał ich nawet wówczas, gdy był zmuszony poruszać się za pomocą wózka inwalidzkiego. „Gdy maluję, chcę być jak zwierzę.” – Mówił o sobie z przymrużeniem oka Auguste Renoir. Gdy dłonie artysty uległy znacznym deformacjom, malował za pomocą pędzla przymocowanego do ramienia. Z pomocą asystenta Auguste Renoir a tworzył także rzeźby w glinie.
Śniadanie wioślarzy (1881), Phillips Collection Waszyngton By Auguste Renoir
Loża teatralna (1874), Courtauld Gallery Londyn by Auguste Renoir
Pod koniec życia Auguste Renoir szkolił innych artystów. Zdążył jeszcze wyjechać do paryskiego Luwru, aby zobaczyć swoje obrazy wiszące w muzeum obok dzieł wielkich mistrzów.
Auguste Renoir zmarł, w wieku 79 lat, 3 grudnia 1919 roku w miejscowości Cagnes-sur-Mer na zapalenie płuc. Obecnie znajduje się tam muzeum imienia artysty.
Początkowo Auguste Renoir został pochowany obok żony na starym cmentarzu przy zamku w Nicei. Zgodnie z wolą małżonków 7 czerwca 1922 roku ich szczątki przeniesiono na cmentarz w Essoyes we Francji.
Po śmierci malarza jego dzieła były coraz bardziej popularne. Obecnie, 180 lat po narodzinach mistrza, prace Auguste Renoira są jednymi z najbardziej znanych obrazów w świecie sztuki.
Najsłynniejsze to między innymi: „Śniadanie wioślarzy”, „Bal w Moulin de la Galette”, „Parasolki”, „Wielkie kąpiące się”, „Loża”, „Autoportret”, „Sąd Parysa”, czy „Lunch w restauracji Fournaise”.
W Polsce można zobaczyć obrazy Auguste Renoira między innymi w Muzeum Narodowym w Warszawie („pejzaż z okolic Cagnes-sur-Mer”) oraz w Muzeum Kolekcji Jana Pawła II w Warszawie („Portret Pierre’a Renoira, syna artysty”).
źródło: materiały prasowe
Grafika góra: Autoportet – Auguste Renoir – Renoir, peintre du bonheur
