
W słonecznej Italii niebo ma kolor kobaltu. Nad zieloną doliną wschodniej Lombardii wznoszą się zaśnieżone szczyty Alp, a nad jeziorami pachną jaśmin i lipa. Gościmy w Camus Museo z siedzibą w Palazzo della Cultura di Breno, historycznej rezydencji z końca XV wieku, w której obecnie mieści się prestiżowa kolekcja dzieł sztuki. Ta instytucja muzealna uważana jest za jedno z najważniejszych miejsc turystycznych i kulturalnych regionu. Historia Valle Camonica zaczyna się wraz z końcem ostatniego zlodowacenia, czyli około 15 tysięcy lat temu, kiedy to topniejący lodowiec wyrzeźbił dolinę. Od czasów neolitu zaczęli się tu osiedlać ludzie. W źródłach historiograficznych znajdziemy wzmianki o społeczności zwanej Camuni ( z greckiego – Καμοῦνοι, z łacińskiego – Camunni). Lud ten pozostawił po sobie świadectwo kulturowe w postaci słynnych rytów naskalnych, co uczyniło Valle Camonica największym centrum sztuki naskalnej w Europie (UNESCO nr 94) oraz jedną z najważniejszych kolekcji prehistorycznych petroglifów na świecie.
To właśnie tutaj, tysiące lat temu, człowiek dostrzegł w kamieniu coś więcej niż tylko twardość pod stopami. W tym szczególnym miejscu, gdzie pamięć sięga do swych początków i gdzie historia pozostawia swe trwałe ślady, zapisane w warstwach minionych dziejów, pojawia się tęsknota za humanizmem i jego empatią oraz za mądrością, której największą wartość stanowią wypowiedzi kształtowane przez głębię ludzkiej świadomości.
- Yari Miele Fot. Eckehard Fuchs
- Paola Alborghetti Fot. Marek Misztal v. Blechinger
- Paola Alborghetti Fot. Eckefard Fuchs
- Museo di Breno Fot. Marek Misztal v. Blechinger
- Michiko Nakatani Fot. Eckehard Fuchs
- Fot. Eckehard Fuchs
- Fot. Eckehard Fuchs
- Eckehard Fuchs Fot. Marek Misztal v. Blechinger
- Breno-Mostra-Exhibition-Camus
Nic dziwnego, że właśnie tutaj, uroczystą inauguracją w audytorium Camus Museo, zapoczątkowano cykl wystaw Exhibition for ONE – międzynarodowego projektu artystycznego. Jego idea sięga początku pandemii, kiedy to dwoje artystów – Paola Alborghetti i Eckehard Fuchs, przeciwstawiając się stagnacji i kulturalnej pustce, postanowiło współdziałać. Najpierw budując platformę internetową, na której gromadzono pomysły dla przyszłych działań artystycznych. Początkowo platforma miała służyć wymianie refleksji oraz komunikacji pomiędzy artystami z całego świata. Ci, zamknięci w swych domach, tworzyli prace o małych formatach, często wykonując je na papierze – materiale najłatwiej dostępnym w czasach kryzysu. Pracom robiono zdjęcia i umiejscawiano je na serwerze w „internetowej chmurze”. Posiadanie idei dzieła sztuki bez jego fizycznej obecności, przerodziło się w wirtualną akcję kolekcjonerską. Projekt ewoluował. Artyści, którzy do niego przystępowali, dokonywali swobodnego wyboru spośród zgromadzonych prac i wchodzili z nimi w interakcje, wystawiając je we własnych przestrzeniach lub dokonując artystycznych interwencji. „Exhibition for ONE” stała się wkrótce cyklem prywatnych wystaw odbywających się w Sieci. Inaugurowali je spontanicznie sami artyści, hołdując zasadzie, że „sztuka żyje, gdy jest widziana”.
Projekt „Exhibition for ONE” zrodził się jako sprzeciw wobec ograniczeń wywołanych nie tylko przez pandemię, stając się również operacją społeczną. Innowacyjnym i wizjonerskim przedsięwzięciem spekulatywnym, leżącym u podstaw koncepcji efemeryczności, które jednocześnie ma możliwość „materializowania się” w rzeczywistych kontekstach. Taka koncepcja odzwierciedla historyczny moment, którego wszyscy doświadczamy – świat fizycznej reprezentacji przenosi się do wirtualnej Sieci. Tam, pomiędzy kodami algorytmów toczy się gra i trwa twórcza manipulacja ale powstaje też dialog, prowadzący do refleksji nad sztuką – najpiękniejszym przejawem człowieczeństwa oraz jej kontekstualizacją. Czy cyfrowe medium może wspomagać fizyczne działania jakim są kolekcjonowanie, otaczanie się sztuką i co najważniejsze – jej tworzenie?
- Widok na ekspozycje Fot. Marek Misztal von Blechinger
- Widok na ekspozycje Fot. Marek Misztal von Blechinger
- Petr Motycka Fot. Eckefard Fuchs
- Paola Alborhetti i Francesca Conchieri Fot.Eckehard Fuchs
- Katja Noppes Fot.Eckehard Fuchs
- Katja Noppes Fot. Marek Misztal v. Blechinger
- Instalacje Fot. Eckehard Fuchs
- Gertrud Fuchs Fot. Eckehard Fuchs
- Francesca Conchieri Fot. Eckehard Fuchs
Wirtualne ekspozycje doczekały się swych opracowań. Muzeum Camuno stworzyło na tę okazję katalog zawierający eseje różnych autorów, pod redakcją Federico Trolettiego. Katalog nie ogranicza się do komponentu papierowego. Jest kontynuowany i aktualizowany w Sieci. Materiał można przeglądać dzięki referencji za pośrednictwem kodu QR. Kolejnym etapem życia projektu stała się wystawa w miejscu przesiąkniętym kulturą, tradycją i pięknem, gdzie współczesne prace zestawiono z dziełami kolekcji brenońskiego muzeum. Ta konwergencja – zbieżność, w znaczeniu pojawienia się cech wspólnych w kontekście tak tradycyjnych jaki i współczesnych dzieł sztuki – jest otwarta na integrację i wzbudza ciekawość, wiodącą ku odkryciom nowych znaczeń w starych prawdach. Moc sztuki polega właśnie na jej zdolności do otwierania nowych dróg.
Współczesne – ożywia przeszłość. Tradycyjne – wpływa na zmysłowe, intelektualne i emocjonalne bogactwo widzianego. Pojawienie się nowoczesnych mediów – konsoliduje, ułatwia komunikację i wzbogaca zjawiska artystyczne o umiejętność globalnego widzenia. Współczesna sztuka – przez kolektywne i odważne działania, może pomóc odnaleźć nam wrodzoną mądrość. Bo czy sztuka nie jest obrazem tego, kim jesteśmy?
Unus mundus — świat jest jeden w swej intensywności stawania się. Wszyscy jesteśmy podobni. Pora przestać stawiać granice — w fiksacjach własnych umysłów, lęku przed samym sobą, czy różnorodnością innych. Cywilizacje próbują zawładnąć światem i może dlatego przemijają, kultura natomiast świat miłuje.
Zapraszamy na wystawę dla JEDNOŚCI.
fot. (góra) Eckehard Fuchs
Zyta Misztal von Blechinger