
Przed światem sztuki kolejny wymagający i pełen wyzwań rok. Co czeka nas w 2022 roku? Przedstawiamy kilka nadchodzących i wartych uwagi wystaw w Polsce – zarówno monograficznych jak i retrospektywnych, łączących tradycyjne przestrzenie wystawiennicze z nowymi technologiami, artystów o różnych stopniach rozpoznawalności korzystających z rozmaitych środków przekazu – malarstwa, rzeźby, animacji czy architektury.
Abakanowicz. Totalna
19 grudnia 2021 – 28 sierpnia 2022
Muzeum Narodowe we Wrocławiu

Magdalena Abakanowicz, Żółty abakan, 1970-1975, Pawilon Czterech Kopuł we Wrocławiu | zdjęcie: Maria Majchrowska, rynekisztuka.pl
Magdalena Abakanowicz to bez wątpienia jedna z najważniejszych polskich artystek. W zeszłym roku jej rzeźby pobiły rekordy sprzedażowe, a monumentalna instalacja „Bambini” (składająca się aż z 83 figur) została najdroższym dziełem sztuki na rodzimym rynku. Do 28 sierpnia będzie można obejrzeć jej najważniejsze prace w ramach wystawy “Abakanowicz. Totalna” w Muzeum Narodowym we Wrocławiu. Instytucja dysponuje największą kolekcją dorobku artystki – posiada 53 obiekty, które składają się w sumie z 393 obiektów, a wśród nich abakany, “Plecy”, “Tłum” czy “War Games”. Co ciekawe, na stronie internetowej Muzeum Narodowego we Wrocławiu można znaleźć wirtualne modele 3D prac Abakanowicz.
Tamara Łempicka. Kobieta w podróży
18 marca 2022 – 14 sierpnia 2022
Muzeum Narodowe w Lublinie

Tamara de Lempicka, Autoportret (Self-Portrait in the Green Bugatti), 1929 | © Tamara de Lempicka Estate
“Tamara Łempicka. Kobieta w podróży” to pierwsza monograficzna wystawa poświęcona twórczości Tamary Łempickiej – jednej z najważniejszych przedstawicielek art déco. Obrazy artystki oddają ducha epoki i sztuki lat 20. i 30. ubiegłego wieku. Premiera wydarzenia zaplanowana na 18 marca przypada w 42. rocznicę śmierci artystki. Na wystawie znajdą się prace zarówno z polskich kolekcji prywatnych jak i publicznych oraz eksponaty z prestiżowych francuskich instytucji takich jak Muzeum Sztuki Nowoczesnej André Malraux, Muzeum MUDO czy Muzeum Sztuk Pięknych w Nantes.
Osobiste. Kostiumy teatralne Tadeusza Kantora
lipiec 2022 – styczeń 2023
Ośrodek Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora CRICOTEKA
Tadeusz Kantor to jedna z najważniejszy postaci teatru XX wieku. Reżyser, teoretyk, aktor, pisarz, ale i twórca happeningów, scenograf i malarz. W lipcu Cricoteka po raz pierwszy zaprezentuje na wystawie “Osobiste. Kostiumy teatralne Tadeusza Kantora” imponująca kolekcję 248 kostiumów zespołu Cricot 2 – teatru awangardowego założonego przez Kantora i Marię Jaremę. Celem organizatorów jest ukazanie kostiumów z innej perspektywy – jako autonomiczne dzieło sztuki.
Niko Pirosmani, Dusza Gruzji
lipiec – październik 2022
Międzynarodowe Centrum Kultury
“Niko Pirosmani, Dusza Gruzji” to monograficzna wystawa poświęcona jednemu z najistotniejszych reprezentantów wschodnioeuropejskiej awangardy przełomu XIX i XX wieku. Niko Pirosmani był gruzińskim malarzem-prymitywistą, który uznanie zyskał po swojej śmierci. Jego obrazy najczęściej powstawały na czarnej ceracie i przedstawiały sceny uczt, martwą naturę oraz egzotyczne krajobrazy. Kuratorem wystawy jest Piotr Rypson.
Erna Rosenstein, Aubrey Williams
jesień – zima 2022
Muzeum Sztuki w Łodzi
Muzeum Sztuki w Łodzi zdecydowało się na ciekawe zestawienie dwóch pozornie odległych perspektyw i twórców. Podwójna wystawa Erny Rosenstein i Aubreya Williamsa to osobiste spojrzenie na doświadczenia związane z Zagładą oraz historią malarstwa po drugiej wojnie światowej. Erna Rosenstein (1913-2004) była polską malarka surrealistyczną żydowskiego pokolenia, a Aubrey Williams (1926-1990) – artystą pochodzącym z Gujany łączącym w swojej twórczości ekspresjonizm abstrakcyjny ze sztuką prekolumbijską.
- Erna Rosenstein, Rozmowa z archeologiem, 1961, Muzeum Sztuki w Łodzi
- Erna Rosenstein,Podróż astrologa, 1969, Muzeum Sztuki w Łodzi
Awangardzistka. Maria Nicz-Borowiakowa (1896-1944)
21 sierpnia – 27 listopada
Muzeum Narodowe w Poznaniu
Maria Nicz-Borowiakowa (1896-1944) – malarka, graficzka, awangardzistka i jedna z ikon polskiego konstruktywizmu. Wystawa Muzeum Narodowego w Poznaniu ma przybliżyć nie tylko biografię artystki, ale także ocenić jej wkład w rozwój polskiej sztuki w pierwszej połowie XX wieku. Instytucji udało się pozyskać eksponaty ze zbiorów publicznych (Muzeum Sztuki w Łodzi, Stowarzyszenie Historyków Sztuki) jak i prywatnych (Fundacja „Signum”, rodzina artystki) – obrazy, rysunki, szkicowniki, sprzęty codziennego użytku, fotografie i dokumenty. Kuratorkami wystawy są Agnieszka Salamon – Radecka i dr Agnieszka Skalska.
Roman Cieślewicz, Pełnia koła
13 stycznia – 27 lutego 2022
Galeria Sztuki Wozownia w Toruniu
“Pełnia koła” o wystawa poświęcona jednemu z najwybitniejszych polskich twóców plakatu – Romanowi Cieślewiczowi (1930–1996). Głównym tematem prezentowanych zbiorów jest tytułowy motyw koła powracający w pracach z paryskiego etapu twórczości artysty. Cieślewicz pracował wówczas dla Centre Georges Pompidou nad identyfikacjami wizualnymi. Warto odnotować, że 30 stycznia o godz. 12.00 odbędzie się wirtualne oprowadzanie po wystawie, które poprowadzi Anna Grabowska-Konwent.
Opowieści okrutne. Aleksandra Waliszewska i symbolizm wschodu i północy
03 czerwca – 02 października 2022
Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie
Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie zapowiedziało pierwszą monograficzną wystawę Aleksandry Waliszewskiej. Artystka w swojej twórczości zajmuje się głównie gwaszami, ale też bierze udział w wielu ciekawych interdyscyplinarnych projektach (m.in. współpraca ze Szczepanem Twardochem przy animacji “Piwnica” czy projektowanie kimon dla marki Joanny Hawrot), często prezentując uzyskane efekty w mediach społecznościowych. Interesującym elementem wystawy będą prace innych artystów, którzy mieli wpływ na twórczość Waliszewskiej (m.in. malarze quattrocenta) składające się na wizualną sieć powiązań i zależności.
- Aleksandra Waliszewska, Anorek, 2012-2013, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie
- Aleksandra Waliszewska, Sówka potwór, 2012-2013, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie
Mariusz Wilczyński, Zabij to…
3 marca – 26 czerwca 2022
Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki
Mariusz Wilczyński to reżyser animacji, malarz, performer oraz scenograf. Realizacja “Zabij to i wyjedź z tego miasta” zajęła artyście 14 lat, a film jako pierwsza animacja w historii został nagrodzony Złotym Lwem na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Wystawa w Zachęcie poświęcona będzie wizualnej stronie filmu i autorskiemu stylowi Wilczyńskiego, a kontekst powstawania i recepcji filmu wzbogacą m.in. artbook z mikroesejami, w którego powstawania zaangażowany był choćby Jakub Żulczyk.
Trouble in Paradise
luty–marzec 2022
Muzeum Architektury we Wrocławiu
“Trouble in Paradise” prezentowano w Pawilonie Polskim Biennale Architektury w Wenecji 2021. Wystawa wciąż jest dostępna online, ale już w lutym będzie można obejrzeć ją na żywo w Muzeum Architektury we Wrocławiu. “Trobule in Paradise” porusza kwestie wspólnotowego życia na wsi, marginalizacji wiejskich społeczności, a także trudności takich jak wykluczenie komunikacyjne. Autorem projektu jest zespół PROLOG +1, w którego skład wchodzą: Mirabela Jurczenko, Bartosz Kowal, Wojciech Mazan, Bartłomiej Poteralski, Rafał Śliwa i Robert Witczak.
Symbole życia po śmierci. Rzeźba komemoratywna Krzysztofa M. Bednarskiego
20 maja 2021 – 13 marca 2022
Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie MOCAK

Widok z wystawy Symbole życia po śmierci. Rzeźba komemoratywna Krzysztofa M. Bednarskiego, Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie MOCAK, 20.5.2021–13.3.2022 fot. R. Sosin
W Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie do 13 marca wciąż można oglądać wystawę poświęconą sztuce komemoratywnej Krzysztofa M. Bednarskiego – polsko-włoskiego rzeźbiarza, autora instalacji i obiektów. Artysta stworzył nagrobki pełniące funkcję symbolicznego portretu m.in. dla Krzysztofa Kieślowskiego, Wojciecha Fangora czy Tomasza Stańki. Wystawę zadedykowano zmarłym w ostatnim czasie wybitnym artystom, a mianowicie Krzysztofowi Pendereckiemu i Adamowi Zagajewskiemu.
Marta Tychowska
Zdjęcie góra: widok z wystawy Symbole życia po śmierci. Rzeźba komemoratywna Krzysztofa M. Bednarskiego, Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie MOCAK, 20.5.2021–13.3.2022 fot. R. Sosin