Polska malarka w Sotheby’s. Rekord za dzieło Anny Güntner

Choć jej prace znajdują się w kolekcjach prywatnych w Japonii czy USA oraz w zbiorach największych muzeów narodowych, wciąż jest mało znana na polskim rynku sztuki. Za granicą jednak jej dzieła cieszą się dużym zainteresowaniem. Mowa o Annie Güntner. W ubiegłym tygodniu w Sotheby’s padł nowy rekord za obraz tej polskiej artystki.

Nowy właściciel dzieła pt. „Zaręczyny” wylicytował je za równowartość 410 tys. zł (76 200 funtów). Obraz został sprzedany na aukcji  „(Women) Artists” 16 marca. Poprzedni rekord za pracę polskiej malarki padł w lipcu 2021 roku w amerykańskim domu aukcyjnym Shapiro Auctions (303 tys. zł i 206 tys. zł). 

Obserwując rynek sztuki łatwo dostrzec, że prace Güntner wciąż są mało znane w Polsce, a większym zainteresowaniem cieszą się za granicą i to tam osiągają najwyższe ceny na aukcjach. Imponujące wyniki uzyskały także w szwedzkim domu aukcyjnym Bukowskis oraz Stockholms Auktionsverk. Częstotliwość pojawiania się dzieł artystki na rynku aukcyjnym może być zdumiewająca, jeśli uświadomimy sobie, że Güntner nie stworzyła więcej niż ok. 150 prac olejnych przez cały okres swojej twórczości. 

„Zaręczyny” to olej na płótnie o wymiarach 100 x 130,5 cm. Podobnie jak inne prace malarki, oniryczny w wyrazie, pokrewny metaforyką surrealizmowi, wprowadza w stan melancholii. Malarstwo to krytycy niekiedy określają mianem fantastycznego, zauważając także renesansowe, niemal idealne przedstawienie ludzkiej sylwetki.W jej pracach główny motyw stanowi erotyzm, a bohaterkami prac są nagie kobiety, często zmysłowe w wyrazie. Pojawiający się na obrazach mężczyźni to wyraźnie odrębne postaci, które nie tworzą z nimi pary. Poza rozterkami miłosno-erotycznymi artystka znana jest także z przedstawiania problematyki związanej z inwazją maszyn (jak choćby „Tajny obiekt” z 1965 roku).

Anna Guntner (1933 – 2013) urodziła się 8 sierpnia 1933 roku w Poznaniu. Studiowała na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w latach 1952–1957. Po obronieniu dyplomu w pracowni prof. Zbigniewa Pronaszki w roku 1958, wyjechała za granicę. W rozkwicie jej twórczości pomogło stypendium artystyczne Rządu Francuskiego w Paryżu w 1964 roku oraz stypendium Fundacji Kościuszkowskiej w Nowym Jorku w 1979 roku. Nagrodzona została Złotą Odznaką za pracę twórczą dla Miasta Krakowa w 1974 roku. Artystka w swoim dorobku ma liczne wystawy indywidualne w kraju i za granicą, jak choćby w 1963 roku w Los Angeles, w 1967 roku w Zachęcie w Warszawie czy w 1973 roku w Galerii Martello w Mediolanie. Szczyt jej popularności przypadł na lata 60. i 70. XX wieku. Trzy lata po ostatniej indywidualnej wystawie za życia, a więc w BWA w Bielsku-Białej w 1985 roku, wycofała się z życia artystycznego, popadając w zapomnienie. Zmarła w 2013 roku w Krakowie. 

Prace artystki znajdują się w licznych kolekcjach prywatnych w kraju Europie i USA, a także w zbiorach m.in. Muzeum Narodowego w Warszawie, Krakowie, Warszawie, Poznaniu, Szczecinie, a także w Muzeum w Sztokholmie i Bundy Museum of History and Art w Nowym Jorku. „Grały” także w filmach telewizyjnych w Polsce i za granicą, a także w filmach fabularnych, takich jak „Jowita” (reż. Janusz Morgenstern, 1965) i „Anatomia miłości” (reż. Roman Załuski, 1972).

Źródło: Sotheby’s

Fot. (góra)  Anna Güntner, Zaręczyny, 1970, źródło: Sotheby’s

A.W.