Fotorelacja z wystawy Aleksandry Nowickiej w ARX Gallery

Cofając się w czasie i przywodząc na myśl obrazy z dzieciństwa, co zobaczymy? Pokolenie alfa, a także po części Z – znajdujące się pomiędzy cyfrową a analogową rzeczywistością – z pewnością ujrzy wirtualne obrazy, gry komputerowe, być może lekcje online (z resztą, będzie mogło przenieść się do przeszłości za pomocą wspomnień z social mediów). Pokolenie X i Y zobaczy jednak trzepak, grę w gumę czy w pana, a także charakterystyczną modę młodzieńczych lat – poduszki na ramionach, obszerne swetry, mocny tapir, ale również charakterystyczny wystrój wnętrz, w tym m.in. boazerię, uchodzącą niegdyś za symbol mody i elegancji.

Wystawa Aleksandry Nowickiej ,,Między ścianą a boazerią”, ARX Gallery, Warszawa, maj 2023

Co kryje się jednak między ścianą a boazerią, która była niezwykle popularna we wnętrzach lat 70. i 80.? Zapewne wiele osób urodzonych w tamtych czasach zadawało sobie to pytanie. Do dziś boazeria stanowi jeden ze znaków rozpoznawczych minionych lat i choć kiedyś była pożądanym elementem wystroju wnętrz, obecnie wywołuje uśmiech na twarzy. Do powrotu w tamte czasy zachęca malarstwo retrospektywne Aleksandry Nowickiej, której wernisaż wystawy pt. ,,Między ścianą a boazerią” miał miejsce 13 maja.

Artystka urodziła się w 1997 roku w Olsztynie. Jest absolwentką historii sztuki na Uniwersytecie Warszawskim (2016-2021), a obecnie studiuje na Wydziale Malarstwa Warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Tworzy fotorealistyczne malarstwo, wiernie odwzorowując fragmenty rzeczywistości i sceny z minionych lat. Jej prace przenoszą w czasie i przywodzą na myśl wspomnienia z młodości bądź dzieciństwa, celowo posługując się charakterystycznymi elementami z lat 80. czy 90., jak choćby wspomniana boazeria czy ceraty na stołach. Artystka posługując się kadrami z własnych przeżyć stworzyła uniwersalną opowieść o przeszłości z czasów PRL-u, a także z lat po 1989 roku.

Wystawa Aleksandry Nowickiej ,,Między ścianą a boazerią”, ARX Gallery, Warszawa, maj 2023

Wystawa została zorganizowana przez ARX Gallery – miejsce, które łączy polską klasykę sztuki powojennej z malarstwem ostatniej dekady. Stworzone zostało przez Romana Kaczkowskiego oraz Łukasza Sinicyna – kuratora wystawy, który przyznał: ,,Kiedyś oznaka luksusu i dobrego gustu, dzisiaj zrywana na rzecz modernistycznych wnętrz. (…) Między ścianą a boazerią istnieje niezwykle cienka i niedostępna przestrzeń. Można przyrównać ją do przestrzeni najwcześniejszych wspomnień z dzieciństwa, które coraz bardziej rozpłaszczają się i rozmywają pod naciskiem nowych informacji. To właśnie ten rodzaj pamięci zbiorowej niejako rewitalizuje nam malarstwo fotorealistyczne Aleksandry Nowickiej” (1).

Wystawa Aleksandry Nowickiej ,,Między ścianą a boazerią”, ARX Gallery, Warszawa, maj 2023

Dla współczesnych trzydziesto- czy czterdziestolatków wystawa może przywodzić na myśl beztroskie wspomnienia. Ukazuje charakterystykę minionych lat, obecnej mody w ubiorze czy stylizacji wnętrz, kiedy to boazeri często towarzyszyły skórzane ozdoby, np. obicia drzwi. Dzięki tworzonym w myśl idei fotorealizmu pracom Aleksandra Nowicka subtelnie nakierowuje nas także na zmiany, jakie zaszły w społeczeństwie – nie tylko poprzez malarstwo przedstawiające charakterystyczny wystrój wnętrz, ale też zatrzymane w czasie chwile, takie jak karp w wannie, rodzice z lampką szampana w dłoni, tuż przy stojącym obok nich dziecku, czy mężczyznę w skarpetkach i sandałach. Coś, co z perspektywy czasu uznane zostało za kicz czy złe obyczaje, kiedyś znajdowało się na porządku dziennym. Artystka skłania także do refleksji na temat przyspieszenia kulturowego oraz zmian zachodzących w społeczeństwie kapitalistycznym. Obserwując jeden z obrazów, na którym mężczyzna spędza czas beztrosko czytając gazetę na kanapie, można zastanowić się jak bardzo dziś przyspieszyliśmy. Nie czytamy już jednej gazety w czasie rzeczywistym, a treści online przybywa w zawrotnym tempie. W pędzie codzienności, żyjąc w kulturze przyspieszenia, zanurzając się w świat wirtualny, czy znajdujemy jeszcze czas by zwolnić choć na chwilę? Czy spotykamy jeszcze dzieci bawiące się pod trzepakiem, jak w minionych, beztroskich latach?

Wystawę ,,Między ścianą a boazerią” można więc odczytywać nie tylko dosłownie jako charakterystykę społeczeństwa zapamiętanego z dzieciństwa artystki, ale także jako symbol naszych wspomnień, a niekiedy także fasadę, coś, co maskuje niedoskonałości i nierówności znajdujące się głębiej. To także okres wzbudzający sentyment oraz ślad wspomnień pokolenia, dla którego boazeria jest symbolem młodzieńczych lat.

A.W.

Cytat:
(1) Arx Gallery, Wystawa ,,Między ścianą a boazerią’’