Głównym celem wydarzenia jest ukazanie niedostrzeganego i niedocenianego dotąd zjawiska w sztuce Śląska. Wspólnie z dziełami dawnych artystów, zostaną zaprezentowane również prace współczesnych twórców, dla których rokoko stanowi źródło inspiracji.
Sztuka rokoka charakteryzowała się fantazją, lekkością i delikatnością. Artystyczna wyobraźnia wyrażała się w tematach antyheroicznych, idylli, wytwornych zabaw, motywach pastoralnych i orientalnych. Karnawałowa teatralność konkurowała z intymnością życia prywatnego, inspirując wyobraźnię twórców.
Wystawa ma na celu także ukazanie zmian stylistycznych, które zaszły na Śląsku od XVIII wieku do XIX wieku, próbując odpowiedzieć na pytanie: czy ten styl wciąż interesuje i fascynuje współczesnych?
Prezentowane prace będą pochodzić od znanych artystów rokoka z regionu Śląska, takich jak F. A. Scheffler, Canutus, J. G. Ernst, F. A. Sebastini, A. Dorazil, J. A. Lachel i J. G. Lehner. Dodatkowo, wystawę uzupełnią dzieła europejskich artystów rokoka, w tym Pesne’a, Platzera i Coccorante’a, pochodzące z dawnych śląskich kolekcji. Aby podkreślić europejski kontekst tego stylu, wystawie towarzyszyć będą obrazy m.in. Tiepola, Watteau, Maulbertscha i Tischbeina.
Wartościowymi eksponatami będą również obiekty z wrocławskiego Pałacu Królewskiego, takie jak meble, obrazy i słynny serwis porcelanowy zwanego Breslauer Stadtschloss. Do szczególnych atrakcji należy rokokowe zwierciadło i żyrandol z XVIII wieku, które zostały gruntownie odrestaurowane. Z Muzeum Narodowego w Warszawie zostały także wypożyczone XVIII-wieczne stroje ze Śląska, w tym wyjątkowy haftowany komplet kobiecy z zamku w Oleśnicy.
Ekspozycja ukaże różnorodność rokokowego rzemiosła artystycznego, takiego jak złotnictwo, metaloplastyka, medalierstwo, meblarstwo, szkło i ceramika, które doskonale obrazują popularność tego stylu na Śląsku.
Dodatkowo, zwiedzający będą mieli okazję zobaczyć oryginalne wnętrze neorokokowej kaplicy z pałacu w Konarach k. Strzelina, które zostało specjalnie zdemontowane i przeniesione do sali muzealnej na czas wystawy.
Współczesni artyści Robert Sochacki i Olaf Brzeski przygotowali dwie instalacje specjalnie na wystawę, które będą stanowiły początek i zakończenie rokokowej opowieści. Ponadto, zostaną pokazane prace innych współczesnych twórców reinterpretujących sztukę rokokową i wchodzącą z nią w dialog.
„Są to prace takie jak Pompadurka Tadeusza Brzozowskiego grająca z nazwą przedmiotu, oraz takie, w których artyści sięgając do historycznych pierwowzorów malarskich, jak Anna Orbaczewska i Volker Hermes, architektonicznych jak Łukasz Stokłosa i Łukasz Korolkiewicz, czy kostiumowych jak Maria Pinińska-Bereś komentują wpływ historycznych fenomenów na złożoność współczesności” – wyjaśnia Iwona Dorota Bigos, kierowniczka Pawilonu Czterech Kopuł Muzeum Sztuki Współczesnej. – „Z rzeźb Aliny Szapocznikow i Yvonne Roeb wyłania się buduarowa intymność i cielesność, Grupa AES+F świadomie wykorzystuje motyw porcelanowego bibelotu, żeby w krytycznie bolesny sposób zwrócić uwagę na aktualne problemy dyskryminacji i niesprawiedliwości społecznej. Rokoko ukazuje swoją aktualną, dużo bardziej złożoną i mocno zaangażowaną stronę”.
Wystawę uzupełni bogato ilustrowany katalog, a ekspozycja będzie dostępna dla różnych grup odbiorców, włącznie z osobami z niepełnosprawnością wzroku, które będą miały do dyspozycji pomoce dotykowe.