Wystawa „Discovering Wonderland” prac Czesława Czaplińskiego i Alicji Domańskiej

Na wystawę „Discovering Wonderland“ składają się prace wykonane wspólnie przez dwóch artystów – Czesława Czaplińskiego – fotografa i Alicję Domańską – malarkę. To seria fotograficznych aktów wydrukowanych na płótnie, poddanych malarskiej, spontanicznej interpretacji. Efektem są foto-obrazy, w których widoki realnego świata przenikają się z formami abstrakcyjnymi, płaszczyzny czarno-białe z barwnymi, delikatne z drapieżnymi. Zatarte zostają granice między widzialnym a niewidzialnym, ludzkim a nie-ludzkim i przede wszystkim – między emocjami a naturą.

„Łączenie mediów od zawsze mnie interesowało. Chyba dlatego w naturalny sposób przeszedłem do filmu. Wielokrotnie moje zdjęcia były używane przez malarzy, rzeźbiarzy czy grafików. Zawsze jednak po fakcie. Zastanawiałem się jak połączyć media, aby były całością, dającą nowe wartości. Postanowiłem włączyć do mojego procesu twórczego działania malarki Alicji Domańskiej. Zrobiłem jej serię aktów, które wydrukowałem na płótnie i przekazałem jej do pracowni. Przez kilka miesięcy zastanawiała się, aż w końcu zaczęła na nich malować. Niezwykły efekt przenikania się obrazów realnych z abstrakcyjnymi, czarno-białych z barwami, delikatnych z drapieżnymi… pozostawiając miejsce dla wyobraźni widza.“
– Czesław Czapliński, Nowy Jork, luty 2015 r.

Czesław Czapliński to artysta fotograf, dziennikarz i autor filmów dokumentalnych. Od 1979 roku mieszka i tworzy w Nowym Jorku i Warszawie. Autor i współautor 40 albumów i książek m.in.: „Twarzą w twarz” (1991), „Sztuka fotografii” (2004), „Michael Jackson” (2009), „Portrety z historią” (2012), setek artykułów, miał ponad 100 wystaw fotograficznych m.in.: Narodowa Galeria Sztuki Zachęta w Warszawie (1989, 1991), Muzeum Sztuki w Łodzi (1992), Muzeum Narodowe (1995, 2002, 2007) i Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie (2006, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014), a także w Nowym Jorku, Chicago, Nicei, Moskwie, Londynie, Monachium, Brukseli i Lizbonie. Zdjęcia Czaplińskiego publikowane były na całym świecie m.in.: w „The New York Times”, „TIME”, „Vanity Fair”, „The Washington Post”, „Newsweek”, „Polityka”, „Twój Styl”, „Viva”, „Rzeczpospolita”. Jego prace znajdują się w zbiorach Library of Congress w Waszyngtonie, New York Public Library, Muzeum Narodowym w Warszawie i Wrocławiu, Muzeum Sztuki w Łodzi, Bibliotece Narodowej w Warszawie i wielu kolekcjach prywatnych na całym świecie.

„To dla mnie bardzo osobista podróż wgłąb siebie, bo jednocześnie wcielam się w rolę modela traktując swoje ciało jako narzędzie do wyrażania emocji i zarazem autora obrazów, narratora wizji malarskiej balansującej na granicy dualizmu ontologicznego. Według Arystotelesa samoistnie istnieją tylko ciała. W każdej substancji cielesnej (ciele) wyróżnić można 2 czynniki – materię (będącą tworzywem, z którego zbudowane jest ciało; pierwiastkami chemicznymi w dzisiejszym ujęciu) i formę (coś, co stanowi o tym, że dane ciało jest tym, czym jest). Arystoteles stwierdza, że forma nie może istnieć bez materii. Człowiek, jak każdy byt, składa się z materii i formy. Formę człowieka Arystoteles nazywa duszą. Duszę zaś określa jako wszystko to, co sprawia, że nieożywione pierwiastki chemiczne stają się żywą, czującą i myślącą istotą.
Istnieje ona tylko dzięki ciału.”
– Alicja Domańska, Warszawa, luty 2015 r.

Alicja Domańska – malarka, projektant przestrzeni, absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Mieszka i tworzy w Sopocie i Warszawie. Autorka wystaw m.in.: w Warszawie, Sopocie, Gdańsku, Krakowie, Łodzi, a także w Londynie, Berlinie, Grodnie i Sztokholmie. Laureatka nagrody „Sopocka Muza“ w dziedzinie Kultury i Sztuki. Współpracuje z teatrem, projektantami mody, muzykami, architektami. Uważa, że sztuka wymaga odpowiedniej ekspozycji oraz tła, a obrazy stanowią zawsze integralną część projektów. Inspiracje czerpie z rzeczywistości. Na płótnach poddaje przetworzeniu sytuacje, miejsca, ludzi, sny, nadając im zupełnie nową oniryczną jakość. Malarstwo pełni funkcję metafory, przejścia umożliwiającego wniknięcie w nierozpoznany porządek i poddanie się panującym w nim regułom.  Malarstwo Domańskiej jest niezwykle sensualne i ekspresyjne, a jego główną pożywką są emocje. Artystka eksperymentuje zapraszając do projektów malarskich twórców z różnych dziedzin sztuki.