ZPAP oraz Centrum Sztuki Marka Rothko Dyneburg zapraszają na wystawę Solomon Gershov. Ekspresjonizm liryczny

Malarz – legenda, jeden z najbardziej interesujących mistrzów rosyjskiej awangardy. Urodzony w Dyneburgu na Łotwie. Swoje umiejętności kształcił w pracowaniach Alfreda Eberlinga oraz Yuri Pena, artystów – malarzy początku XX wieku.

Jego pierwsza indywidualna wystawa odbyła się w 1926 roku. Malował głównie pejzaże, martwą naturę, portrety muzyków, artystów, kompozytorów, tancerzy baletu i naukowców. Niektórych z nich znał osobiście, tj. Szostakowicza czy Chagalla. Innych (Beethovena, Mozarta, Rembrandta) „znał” w swojej wyobraźni.

S. Gershov, Autoportret, źródło: materiały prasowe organizatora

Nie ulegał wpływom otoczenia artystycznej bohemy, choć pracował wspólnie z Malewiczem, nie dał się przekonać do idei suprematyzmu. Podziwiał prace Marca Chagalla i zachował na zawsze jego radę: „Nie patrz na innych, pracuj po swojemu.” Rozumiał, że najważniejsza w sztuce jest wyobraźnia i wewnętrzne przeżycia, a nie szukanie formalnych rozwiązań.

Tytuł wystawy prezentowanej w Galerii DAP w Warszawie, nie jest przypadkowy. „Solomon Gershov. Ekspresjonizm liryczny” odnosi się do jego krajobrazu „rozbitej duszy” czy „płaczu duszy” jak nazwał jedną z swoich późniejszych prac. W swojej opinii artysta powinien „wznosić się do nieba I wypłakiwać światu swoją niedoskonałość oraz odmienność.”

Będąc pogodną i dowcipną osobą S. Gershov został jednocześnie obdarowany „poczuciem tragedii” charakterystycznym dla wielkich artystów różnych epok, stylów i trendów, manifestującym się nie tylko w poszczególnych motywach prac, ale również we właściwym sobie języku malarskim. Mimo przeciwności losu, aresztowaniom, zsyłce do obozów pracy, gdzie spędził ponad 15 lat swojego życia, był konsekwentny i nieustępliwy.

S. Gershov, Portret Wiery Kostrowieckiej, źródło: materiały prasowe organizatora

W jego przypadku „upadek życia” znaczy zadowolenie z absolutnego minimum potrzebnego do egzystencji, artysta nie był zainteresowany statusem społecznym, ani stanem materialnym. Liczyła się dla niego jedynie możliwość tworzenia. Był indywidualistą w każdym calu, a swoją pracę artystyczną traktował bardzo poważnie, jako powinność i swój obowiązek. Najczęściej jego inspiracją była muzyka. Jednymi z najbardziej interesujących prac S. Gershova jest cykl poświęcony Szostakiewiczowi i jego VII symfonii.

Na wystawie zostaną zaprezentowane jego słynne portrety: Beethovena, Mozarta, Chagalla, oraz innych przedstawicieli kultury i sztuki, oraz tańca. Krajobrazy bliskie sercu artysty, tj. Witebsk czy Leningrad. Prace w kontekście historycznym, tj. „Parada faszystów w Moskwie” czy „Niemcy
w przeddzień faszyzmu”.

Jego prace były wystawiane w Moskwie, Witebsku, Leningradzie, Tbilisi, Stanach Zjednoczonych, Londynie, Zurychu, Jeruzalem. Obrazy znajdują się w kolekcjach w Rosji i na całym świecie.

Wystawa powstała przy współpracy z Centrum Sztuki Marka Rothko Dyneburg, Łotwa, kuratorem wystawy jest Farida Zaletilo. Wystawa otwarta jest od 03.08 i potrwa do końca miesiąca – 31.08.2017.

fot. (góra) S. Gershov, choreografia faszyzmu, techniki mieszane papier 62 x 72, źródło: materiały prasowe organizatora

Rynekisztuka.pl