Po Co Dzień Kobiet ?

Wspominane, nierzadko z nostalgią, czasy pończoch i czekoladek dawno minęły. Tak samo jak odszedł w niepamięć goździk, ze złamaną końcem komunizmu karierą. Nie jesteśmy pewne czy Dzień Kobiet miał upamiętniać dzielne pracownice zakładów tekstylnych, które spłonęły w pożarze fabryki. Czy chodzi o bunty kobiet w USA żądających zmniejszenia godzin pracy i wyższych stawek.

Czy to nawiązanie do starożytnych matronaliów? Głównie kojarzy nam się z PRL- em, gdzie faktycznie wzbudzał najwięcej emocji. Dzień był to świąteczny, choć wcale nie wolny od pracy, ubrania cokolwiek elegantsze, szef całował rączki, współpracownicy przynosili czekoladki. Czasami zakład obdarowywał pracownice własnymi wyrobami, odbywała się akademia i przemówienia. Zdarzał się kieliszek, a nawet i kilka. Przy oficjalnym przyzwoleniu panie mogły wyjść nieco wcześniej, dzierżąc kwiatek w spracowanej dłoni. I zmieszać się z tłumem innych pań, które również, nieco wcześniej, z goździkiem czy tulipanem w dłoniach, wracały do domu. Uhonorowane, dumne i uśmiechnięte. Przeważnie.

Po co Dzień Kobiet ? I po co nam dzisiaj?
Współcześnie panie starają się być dumne i uśmiechnięte z innych powodów i zdecydowanie częściej niż raz w roku. Święto kobiet jest traktowane inaczej, bez zakładowego ciężaru i sztucznej pompy. Może i jest anachronizmem, wydarzeniem, z którym trzeba sobie poradzić i chociaż nie ma już mordy szefa całującego rączki to nadal jeszcze nie jest faktyczną celebracją kobiet, tego co robią i dlaczego to robią.

Nie ukrywamy, że Dzień Kobiet to tylko pretekst do wystawy. Nasze bohaterki dawno zamieniły kwiatki i czekoladki na własne, środki wyrazu. Zaproszone przez nas artystki, prezentują 7 zupełnie różnych postaw twórczych, których zestawienie razem, wydaje się być najbardziej interesujące.Spotykamy je na neutralnym gruncie sztuki, wolnym od ideologicznego nacechowania i szumu jaki każdorazowo powstaje wokół 8 marca. To bardziej towarzyska okazja, bez wymogów. Chcemy bez nadęcia świętować ( to oksymoron ale użyjcie wyobraźni!) wraz z artystkami i zaprezentować efekty ich ciężkiej pracy; nie w fabryce ale przy sztaludze, komputerze czy nad kartka papieru.

Autorki nie ukrywają płci za swoimi pracami ale niewiele mają wspólnego z tym, co się często pejoratywnie określa mianem „sztuki kobiecej”. Niech was nie zmylą słodkie kolory i słodkie zwierzątka. To zimny, brutalny świat pełen psich zębów, który każda z nas zna, ale stara się trzymać zasiedlające go potwory w szafie albo pod łóżkiem…
Zuzanna Majer

Wernisaż 01.03.2013 godzina 19 00
POCO Galeria
ul .Pomorska 55 / 32 u
Wrocław