Twórczość Kajetana Sosnowskiego w Muzeum Ziemi Lubuskiej

Monograficzna wystawa Kajetan Sosnowski (1913-1987) w zielonogórskim Muzeum Ziemi Lubuskiej będzie próbą ukazania dorobku artystycznego twórcy. Otwarcie wystawy nastąpi 22 lutego 2019 r. (piątek) o godz. 17.00. Będzie to kolejna ekspozycja z cyklu „W kręgu twórców Złotego Grona”, która realizowana jest przy współudziale Galerii Beta16 w Warszawie.

Kajetan Sosnowski – zwany także niekwestionowanym klasykiem nowoczesności – w swojej twórczości podejmował problematykę przestrzeni. Począwszy od mało znanych wczesnych prac z cyklu Erotyki z lat 50., po formy przestrzenne zrekonstruowane współcześnie z pozostawionych przez artystę projektów. Wystawa prezentowana będzie w ramach Galerii Nowy Wiek i towarzyszy jej katalog.

Twórczość Kajetana Sosnowskiego należy do najważniejszych i najciekawszych zjawisk w historii polskiej sztuki drugiej połowy XX wieku. To artysta wszechstronnie uzdolniony, zafascynowany naukami ścisłymi, znany głównie jako autor abstrakcyjnych prac malarskich wykraczających poza tradycyjne ramy tej dyscypliny. Wyjątkowa osobowość, racjonalista i wrażliwy romantyk zarazem. Jego bogaty, zróżnicowany dorobek obejmuje również oryginalne i ze wszech miar intrygujące formy przestrzenne. Największa z nich, jedenastometrowa Wieża asymetryczna od ponad czterech dekad jest dominującym akcentem wnętrza gmachu Muzeum Ziemi Lubuskiej. Sosnowski pozostaje więc twórcą ściśle związanym z naszą instytucją i życiem artystycznym Zielonej Góry. Bywał tu wielokrotnie, początkowo jako uczestnik Wystaw Plastyki i Sympozjów Złotego Grona, odbywających się w latach 1963-1981.

Kajetan Sosnowski (ur. 1913 Wilno – zm. 1987 Warszawa). W latach 1934-1939 studiował na Wydziale Malarstwa warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych u Tadeusza Pruszkowskiego i Wojciecha Jastrzębowskiego, zarobkując równocześnie na życie jako nauczyciel i ilustrator książkowy. Po II wojnie światowej włączył się aktywnie w organizację polskiego życia artystycznego, m.in. w 1945 roku współtworzył łódzki oddział ZPAP, był kierownikiem artystycznym „Kuźnicy” (1947-1949), a także należał do założycieli warszawskiej Grupy 55 i Galerii Krzywe Koło (1955).