Synteza sztuk to zjawisko, które istniało niemal od samych narodzin sztuki. Chociaż uważa się, że jej tradycje sięgają czasów antycznych, istniała już jednak o wiele wcześniej, czego dowodzą chociażby obrzędy kultur pierwotnych, gdzie muzyka, taniec, śpiew korespondowały z efektami wizualnymi, bądź też odnosiły się do plastycznych przedstawień bóstw . Należy tu wspomnieć, że sztuki wizualne zajęły swoje należne miejsce na piedestale obok muzyki dosyć późno, bo w okresie Odrodzenia. Mimo swojego niezaprzeczalnego artyzmu – do okresu Odrodzenia uznawane były za umiejętność, kunszt, wytwór rzemieślników.
Aula Nowa – wystawa rzeźb
Najwięcej się mówi i pisze o korespondencji muzyki, poezji i malarstwa, sięgając do wypowiedzi antycznych uczonych. Do czasów dzisiejszych przetrwały antyczne związki rzeźby z muzyką, będące jednak zewnętrznym przejawem muzyki w postaciach muz, bóstw lub bożków z instrumentami muzycznymi a nie samej muzyki.
Rzeźba muzyczna okresu renesansu osiągnęła już wyższy stopień, o czym może świadczyć kantoria – marmurowa trybuna śpiewacza wykonana przez Luca della Robbia będąca zobrazowaniem psalmu 150.
wernisaż – występ Chóru Akademii Muzycznej
wernisaż
Muzyka obecna jest zarówno w tanecznych postaciach , instrumentach, rytmie, jak i wiruje w powietrzu.
Z wyzwaniem stworzenia rzeźb związanych z muzyką przyszło się zmierzyć rzeźbiarzom zrzeszonym w Wielkopolskim Związku Artystów Rzeźbiarzy pod przewodnictwem Romana Kosmali . Tegoroczna wystawa WZARu pod hasłem Dedykacja dla Henryka Wieniawskiego nawiązuje do wybitnej postaci tego kompozytora oraz jego utworów. Uroczyste otwarcie wystawy uświetnione występem Chóru Akademickiego Akademii Muzycznej im. I.J. Paderewskiego w Poznaniu pod batutą prof., Leszka Bajona nastąpiło w Międzynarodowym Dniu Muzyki 1 października, a sama wystawa umieszczona w hollu Auli Nowej Akademii Muzycznej wpisała się w cykl wydarzeń towarzyszących XIV Międzynarodowemu Koncertowi Skrzypcowemu im. Henryka Wieniawskiego.
wernisaż
Trzeba przyznać ze rzeźby od razu znakomicie wpasowały się w przestrzeń stwarzając już od progu muzyczny klimat. Rzeźbiarze podeszli do tematu bardzo różnorodnie, gdyż dla jednych inspiracją były dźwięki muzyczne, rytm lub konkretne utwory, a dla innych instrumenty muzyczne bądź też sama postać kompozytora czy też pełne ekspresji postacie skrzypków. Nie zabrakło również Muzy.
Toccata na wiatr i organy Romana Kosmali
Instalacja Marii Podskarbi Hebisz
W materiale wykonanych prac dominował wprawdzie brąz, jednak prace nawiązujące do dźwięków muzycznych składały się z również ze szkła, siatki, strun, lepiej oddających lekkość. Część prac została wykonanych w technice ceramicznej, drewnie, stali, aluminium i gipsie oraz w technikach łączonych.
Skrzypek Norberta Sarneckiego
Interesująco przedstawiały się zwłaszcza prace, nawiązujące w swojej treści do istoty muzyki.
Ekspozycje prac podkreśla światło, którym przepełniona jest oszklona Rotunda, a atrakcyjność wystawy wspomaga fakt, że jest ona widoczna dla poznaniaków także w nocy, gdyż oświetlone wewnątrz budynku rzeźby są doskonale widoczne dla przechodniów.
Wystawa w Auli Nowej Akademii Muzycznej w Poznaniu przy ul. Św. Marcin 87 czynna będzie do 23 października 2011 roku.
Jaskółki Danuty Tomaszewskiej
Fantazja Ireneusza Daczki
W wystawie biorą udział artyści: Joanna Buczak Zaklęte w…, Ireneusz Daczka Fantazja, Helena Ertel Jakubowska Odwieczna pieśń, Henryk Gutowski Portret muzyka i kompozytora, Bernardyna Jaskólska Michowska Zmagania, Po koncercie, Tomasz Jędrzejewski Henryk Wieniawski, Julia Kaczmarczyk Piotrowska Zegar, Dialog, Mariola Kalicka Koncert, Z lirą, Skrzypce, Benedykt Kasznia Wiola, Arkany radości, Andrzej Kołodziejczyk W ramie (portret), W ramie, Roman Kosmala Toccata na wiatr i organy, Anna Krzymańska Muzyka, Józef Petruk z cyklu Wędrowiec, Alojzy Piątkowski Muzyczne impresje, Maria Podskarbi Hebisz Fantasie Brillante sur ( instalacja), Kazimierz Rafalik Niemuzyczne ucho, Irena Rosińska Melnik Skrzypek, Skrzypaczka, Jolanta Różańska Woźniak Scherzo Tarantella, Romanca- Pertytura. Polonaise d-dur – partytura, Genesis, Norbert Sarnecki Skrzypek I, Anna Słonka Moskwa Muza, Magdalena Szczurowska Skrzypce, Grażyna Szymalą Wołyńska De moll op.22, Urszula Szymańska Bez tytułu, Dagmara Szymkowiak Polonez d-dur, Danuta Tomaszewska Jaskółki – Kaprysy op.18 (instalacja), Antoni Walerych Skrzypek, Pianista, Irena Woch Fuga.
Dana Tomaszewska
Droga Pani Danuto! Cieszymy się z Pani publikacji! Prosimy o zmianę nasz Członek nie nazywa się Basznia. Prosimy zajrzeć na stronę Wielkopolskiego Związku Artystów Rzeźbiarzy http://www.wzar.pl lub skontaktować sie z osobą odpowiedzialną za kontakt medialny z portalami mającymi PATRONAT nad tym wydarzeniem…. Dziekujemy.
WZAR organizator wydarzenia.
Bardzo ciekawa recenzja i zdjęcia obrazujące fakt „ze rzeźby od razu znakomicie wpasowały się w przestrzeń stwarzając już od progu muzyczny klimat”.
Napisała Pani, że „oświetlone wewnątrz budynku rzeźby są doskonale widoczne dla przechodniów”. To widać także na zdjęciach i uważam, że to świetny pomysł. Rzeźby stały się częścią ruchliwego miasta, nie zostały zamknięte jak to ma miejsce zazwyczaj w odciętym od świata muzealnym świecie, tylko wyszły ku ludziom. Bardzo dobrze!
Akurat zaplanowałam sobie wyjście na Koncert Papieski i wystawa będzie doskonałym uzupełnieniem wieczoru!
Zawsze żal po koncercie że już trzeba wracać do domu a tu prosze dodatkowe atrakcje….