Istotnym wydarzeniem Warszawskich Spotkań Ceramicznych, organizowanych przez Związek Ceramików Polskich na terenie Centrum Promocji Kultury Praga Południe, jest jednodniowa wystawa rzeźb ceramicznych.
Wystawa trudna, bo do końca pozostaje niespodzianką jakie prace przywiozą twórcy, a jednocześnie bardzo widowiskowa, gdyż połączenie wody i ceramiki bywa zazwyczaj korzystnym zabiegiem.
Historia Wystawy ceramiki na wodzie jest dosyć krótka – w 2010 roku, kiedy WSC musiały przenieść się z Pola Mokotowskiego w inne miejsce, Darek Osiński nawiązał współpracę z CPK na Pradze. Czterdziestometrowy basen rozdzielony drewnianą kładką zainspirował go do ustawienia wodnej ekspozycji. Dla zachowania dobrej widoczności, prace musiały mieć stosowne gabaryty i ustawione zostały na trzydziestu ceglanych cokołach.
Wystawa na wodzie stała się odtąd ważnym punktem WSC. Na ostatnich Spotkaniach 16 czerwca 2012 roku swoje prace zaprezentowali na niej twórcy z Polski i Litwy w otoczeniu sześćdziesięciu stoisk pracowni ceramicznych z Polski, Litwy i Białorusi.
Warszawskie Spotkania Ceramiczne odgrywają dużą rolę w popularyzowaniu ceramiki artystycznej. Rzesze zwiedzających mają możliwość uczestniczenia w warsztatach modelowania w glinie, garncarstwa, pokazach wypału w technice raku oraz zaopatrzenia się w materiały do tworzenia własnych prac. Bezpośrednio z rąk artystów mogą zakupić unikatowe egzemplarze ceramiki po bardzo atrakcyjnych cenach.
Spotkaniom towarzyszył wernisaż. W tym roku była to inauguracja wystawy ceramiki monumentalnej rodziny ceramików Grześkiewiczów, której 99 letni nestor zadziwiał wszystkich swoją kondycją.
W technologiczne niuanse ceramiki wprowadzało sympozjum i wystawa zorganizowana z okazji 60-lecia Instytutu Ceramiki i Materiałów Budowlanych w Warszawie.
8WSC, wzorem lat ubiegłych, miały swoją oprawę muzyczną. Ze sceny nad basenem dobiegały Ceramiczne Impresje w wykonaniu Jolanty Mórawskiej (fortepian) oraz Wojciecha Suchania (piła).
Wystawa rzeźb na wodzie była zasłużenie najbardziej obfotografowaną częścią Spotkań. Nie wiem w jaki sposób organizatorzy corocznie zapewniają sobie na tę okazję wyśmienitą pogodę. Upalny dzień w połączeniu z chłodnymi refleksami wody, stanowią w każdym razie wymarzoną oprawę dla eksponatów, o czym mogą zaświadczyć prace fotografika Pawła M. Falcmana.
Poziom ceramicznych dzieł był wysoki, zachwycały zarówno formą jak i fakturą. Chciałoby się, aby mogły one cieszyć oczy znacznie dłużej niż w czasie jednodniowych WSC.
Wystawę, mimo, że tak krótkotrwałą, obejrzało około 5 000 osób, bo tyle ich szacunkowo przybyło na 8WSC.
Autorami 35 prac byli następujący artyści:
Justyna Domańska-Siuda z Pracowni Angoba, Włodzimierz Ćwir, Dorota Gobiecka-Grosz, Małgorzata Guzy, Jurgita Jasinskayte (Litwa), Zofia Kosiorek, Magda Kotara , Dorota Łasisz, Magdalena Łysiak , Andrzej Mędrek, Darek Osiński, Maria Piśko, Ramunë Pranckevièiûtë (Litwa), Grzegorz Soltyszewski , Paweł Stasiński, Katarzyna Stefaniak , Małgorzata Szostakiewicz , Jacek Szpak, Dana Saga Tomaszewska, Marta Wasilczyk, Krystyna Wenelska, Monika Witkowska-Marks.
Tekst: Dana Saga Tomaszewska
Zdjęcia: Paweł M. Falcman
