RING – pierwsze wrocławskie targi sztuki. Jak było?

10.12.2012

Magazyn

W dniach 7-9 grudnia w przestrzeniach ekspozycyjnych wrocławskiego Muzeum Współczesnego obyły się pierwsze wrocławskie targi sztuki, w których udział wzięło większość lokalnych, prywatnych galerii sztuki. Impreza ta zgromadziła znaczą liczbę odwiedzających, z których jednak nieliczni zdecydowali się na zakup oferowanych przez galerie obiektów.

Ale od początku. Muzeum Współczesne Wrocław udostępniło przestrzeń piątego piętra na potrzebę imprezy mającej charakter targów sztuki. Był to event skierowany przede wszystkim do lokalnych instytucji, jak i też lokalnego odbiorcy, chociaż zdarzało się także, że na stoiskach pojawiali się przyjezdni. Sama idea wydarzenia godna jest pochwały, gdyż tak na dobrą sprawę inicjatywa MWW sprowokowała wrocławskie galerie prywatne do wspólnego działania, jak i bliższego poznania się – co ma ogromne znaczenie dla budowania wrocławskiego rynku sztuki, który – bądź, co bądź – nie jest jeszcze wybitnie zadowalający.

W przestrzeniach MWW można było zatem oglądać cały przekrój realizacji artystycznych, począwszy od grafiki i malarstwa, poprzez rzeźbę i obiekt, a kończąc na ubraniach. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że oprócz dużych galerii komercyjnych (Arttrakt, BB, Socato, M, Platon), na targach tych zaprezentowały się także mniejsze galerie-pracownie (Nado, Pop Up 203, POCO?, RebelMebel) , których stoiska wyraźnie różniły się od specjalizujących się w sprzedaży wysokiej klasy dzieł sztuki (w rozumieniu klasycznym) galerii. Dlatego też w sposób całkowity – być może trochę przewrotny – zostało spełnione jedno założeń imprezy – jak czytamy w materiałach promocyjnych – że, RING jest próbą konsolidacji i konfrontacji różnych spojrzeń wrocławskiego środowiska sztuki […] W jednym miejscu i czasie zwiedzający oraz kolekcjonerzy sztuki będą mieli okazje zobaczyć prace wielu artystów reprezentowanych przez różne instytucje. A były to: Galeria BB, Galeria M, Galeria U, Galeria Sztuki SOCATO, Galeria Sztuki Współczesnej Arttrakt, NADO, Platon Galeria Sztuki, POCO GALERIA, PopUp 203, RebelMebel, BWA Wrocław Galerie Sztuki Współczesnej, Centrum Sztuki WRO, Muzeum Współczesne Wrocław.

O ile pod względem promocji wyżej wymienionych miejsc, jak i twórczości artystów przez nie reprezentowanych, impreza wypadła całkiem dobrze (chociaż obecne na Ringu galerie stosunkowo mocno narzekały na brak większej, zorganizowanej promocji zewnętrznej). Pod względem jednak sprzedażowym, nie wyglądało to najlepiej. I oczywiście, pomimo tego, iż większość galerzystów mówiła o braku nastawienia stricte komercyjnego, to z uwagi na to, że są to jednak targi – w dodatku przedświąteczne – to i tym aspektem musimy się zająć. Myślę, że sukcesem sprzedażowym może poszczycić się przede wszystkim prowadzona przez Idę Smakosz-Hankiewicz Galeria Arttrakt, która w ramach Ringu sprzedała pięć prac – dwie inkografie Edwarda Dwurnika i tryptyk składający się z fotografii Macieja Osiki. W przestrzeni tej można było podziwiać także m.in. prace Tadeusza Dominika, Basi Bańdy, Jacka Sroki i Ryszarda Grzyba. Na sprzedaż nie mogły narzekać także galerie oferujące ciekawe pod względem stylistycznym rzemiosło artystyczne, ceramikę i design – Pop Up 203 (warto zaznaczyć, że realizacje reprezentowanych przez galerię twórców: Gabukow, Tabanda, chmara.rosinke, goleń to projekty zdobywające uznanie w Polsce i za granicą w prestiżowych konkursach) i Nado (Natalia Gruszecka, Kina Gorska i Basia Śniegula).

Pod względem prezentowanej oferty z pewnością wyróżniała się galeria POCO? z wrocławskiego Nadodrza, która w swej niewielkiej przestrzeni postanowiła zorganizować.. POCO Lumpeks. Była to o tyle interesująca inicjatywa, że galeria ta nie zaprezentowała ani jednego dzieła sztuki – a proszę mi wierzyć – w ofercie swej posiada wiele bardzo ciekawych i atrakcyjnych pod względem inwestycyjnym prac. Prowokacja ta – czy może lepiej akcja artystyczna – spotkała się z ciepłym przyjęciem – co sprawiło, że w szybkim tempie z wieszaków znikały kolejne ubrania. Ale dlaczego lumpeks? Otóż dlatego, że wszystko ubrania pochodziły ze sklepów z tanią odzieżą, których na wrocławskim Nadodrzu jest mnóstwo. Ubrania te – wcześniej przygotowane do noszenia -zostały wzbogacone o nadruki przedstawiające dzieła artystów współpracujących z POCO? – a więc m.in. Janka Kozy, Sławka Czajkowskiego, Ewy Zwarycz, Agaty Sasiuk i Huberta Pokrandta.

Warto także wspomnieć o ciekawej ekspozycji przygotowanej przez Galerię BB, w ramach której można było zobaczyć m.in. obrazy Marka Firka, Artura Trojanowskiego, Rondy Bautisty, prace Małgorzaty ET BER Warlikowskiej, jak i kreatywne rozwiązania recyclignowe Tomasza Wójcika. Prace tego ostatniego wzbudzały największe zainteresowanie wśród zwiedzających, co wskazuje na to, iż nieustannie trend recyclingowy jest na etapie oswajania. Także Galeria Platon przygotowała spójną i wyważoną pod względem stylistycznym prezentację, w której chyba najbardziej wyróżniały się wielkoformatowe obrazy Waldemara Kuczmy i Kasi Banaś. Ale warto także zaznaczyć, że w przestrzeni tej znalazły się także prace tak wybitnych twórców jak Józef Hałas czy Franciszek Starowieyski, jak i realizacje Andrzeja Dudka-Dürera. Tuż obok zaprezentowała się Galeria Socato, której program artystyczny stawia bardziej na wyważone kompozycje malarskie o stonowanej kolorystyce. Największym zainteresowaniem cieszyły się utrzymane w charakterze geometryzującej abstrakcji obrazy Karoliny Jaklewicz i intrygujące prace Daniela Krysty. Warto zaznaczyć też, że w przestrzeni tej, znalazły się także realizacje uznanych już artystów, tak ich: Maria Kiesner, Joanna Pałys czy Łukasz Huculak. Nie można było przejść obojętnie także obok ekspozycji Galerii M, która w centralnym miejscu wyeksponowała dynamiczne i krzykliwe prace Anki Mierzejewskiej. Uwagę przyciągały także ujmujące, syntetyzujące prace Malwiny Niespodziewanej, jak i dostępne w ofercie galerii ciekawe obiekty rzeźbiarskie. W ramach Ringu, zaprezentowały się także instytucje niekomercyjne, takie jak Centrum Sztuki WRO, BWA i Galeria U, jednak nie były to prezentacje na dłużej zajmujące.

I być może można przyczepić się do pewnego chaosu, stłoczenia i dysonansu panujących w poświęconej na potrzebę targów przestrzeni, ale chyba nie ma to większego znaczenia, w obliczu tego, co tak naprawdę wszystkim instytucjom, łącznie z samym Muzeum udało się uzyskać. Uważam, że pierwsza edycja wrocławskich targów była bardzo interesującym wydarzeniem, ukazującym przede wszystkim to, iż wszystkie te instytucje – do tej pory działające w sposób zupełnie autonomiczny – potrafią realizować projekty wspólnie. Jest to tym bardziej cieszące, że wbrew wcześniejszym przypuszczeniom, Muzeum nie wycofuje się organizacji imprezy w przyszłym roku. Jak zaznacza Piotr Stasiowski, główny kurator MWW: nasze działania dedykowane są wszystkim mieszkańcom i odbiorcom sztuki. I co prawda MWW nie jest komercyjną instytucją, ale wierzy, że rynek sztuki to ważny czynnik wspierania artystów i kultury w ogóle. Akcja ta była więc też taką próbą integracji środowiska i wspólnego działania. Biorąc pod uwagę, że Targi cieszyły się dużą popularnością i jesteśmy z nich bardzo zadowoleni, to zapewne będziemy chcieli je zorganizować także w przyszłym roku.

Poniżej prezentujemy fotorelację z wydarzenia.