Kiedy w 1964 w amerykańskim Life Magazine ukazał się artykuł zatytułowany „Czy to najgorszy artysta w USA?”, nikt nie przypuszczał, że Roy Lichtenstein odniesie spektakularny sukces i wpisze się w historię sztuki pop-art, jako jeden z jej największych prekursorów.
Artykuł o wymownym tytule, dotyczył pracy Lichtensteina z 1961 roku pt. „Look Mickey”. Obraz przedstawia komiksowe postacie Kaczora Donalda i Myszki Miki, którzy z zapałem łowią ryby. Obrazek w kolorach intensywnej żółci, granatu, czerwieni i bieli, 50 lat temu faktycznie mógł zaszokować krytyków sztuki i opinię publiczną. Dziś wiemy, że był to przełomowy moment dla kultury pop-artu, symboliki reklamowej oraz zatarcia granic pomiędzy sztuką wysoką i niską.
Obecnie prace Lichtensteina kosztują krocie. Jego komiksowa piękność, „Sleeping Girl”, sprzedała się w zeszłym miesiącu na aukcji Sotheby’s za rekordową sumę 44,9 milionów dolarów. Tak imponujący wynik nie powinien jednak nikogo dziwić – postać śpiącej kobiety o blond włosach, stanowi dzisiaj jeden z najbardziej rozpoznawalnych elementów sztuki pop-art, jaka wywodzi się z powojennej Ameryki.
Bratatat! Varoom!” , jaka pod koniec maja została otwarta w Instytucie Sztuki w Chicago. Jest to pierwszy kompleksowy przegląd twórczości Lichtensteina, który gromadzi ponad 160 prac. Publiczność będzie mogła obejrzeć jego słynne kreskówki, komiksy, obrazy i rzeźby, ale także projekty przedmiotów codziennego użytku, takich jak np. filiżanki do kawy, czy późniejsze prace zainspirowane kulturą Dalekiego Wschodu.
Jak komentuje kurator wystawy, James Rondeay, Lichtenstein w mistrzowski sposób potrafił przekształcić zwykłą sztukę użytkową, w sztukę najpotężniejszą. Umiał także wnieść ogromny powiew świeżości w ówczesny amerykański rynek artystyczny, wkomponować w niego dużą dozę żartu i poprzez swoje prace wykazać ogromny dystans zarówno do siebie, jak i do świata.
Lichtenstein, zmarł w 1997 roku, ale pracował aż do chwili śmierci. Jak mówią organizatorzy ekspozycji, ta retrospektywna wystawa, która kolejno odwiedzi także Washington, Londyn i Paryż, ukazuje przebieg jednej z najbardziej płodnych i błyskotliwych karier artystycznych XX wieku.
Źródło: www.artic.edu
Oprac. Olga Pisklewicz
Portal RynekiSztuka.pl