Dzisiaj obchodzimy rocznicę urodzin Pabla Picassa. Przyszedł na świat 25 października 1881 roku, uznawany jest za jednego z najwybitniejszych artystów sztuki współczesnej, który miał realny wpływ na jej dzisiejszy kształt.
My jednak mamy zamiast o sztuce, napiszemy dziś nieco więcej o życiu prywatnym artysty, który mistrzowsko odnalazł się także w roli kochanka i łamacza kobiecych serc. Zwykło się uznawać, że pomimo, iż artysta romansował z dziesiątkami, a nawet setkami kobiet, to znaczącą rolę w jego życiu odegrało tylko siedem. Warto zaznaczyć, że każda z nich związana jest z innym okresem w twórczości, co może oznaczać, że wszystkie miały wpływ na sposób postrzegania i ewolucję myśli artystycznej. Z siedmiu kobiet, dwie popełniły samobójstwo, dwie popadły w obłęd – jest to tragiczny bilans. Lecz mimo to, wielokrotnie podkreśla, że abstrahując od niejednokrotnie dramatycznych momentów wynikających z wybuchowego charakteru artysty, to do swych muz artysta czuł prawdziwe, silne i bardzo inspirujące uczucie.
Pierwszą muzą, kochanką i prawdziwą miłością artysty była Framande Olivier (1881-1996) – popularna modelka, aktywna seksualnie, wyzwolona kobieta, która czerpała garściami ze świata paryskiej bohemy. Poznał ją w 1904 roku – czyli tuż po swoim przyjeździe do Paryża. I można uznać, że to właśnie Framande Olivier wprowadziła młodego artystę w świat namiętnego seksu i bolesnego pożądania. Towarzyszyła mu także w czasie podróży do Gosol, gdzie zainspirowany tamtejszym pejzażem i architekturą stworzył jeden z ważniejszych obrazów sztuki współczesnej – oznaczające początek kubizmu Panny z Awinionu. Oczywiście obraz ten malowany był już w paryskiej pracowni Picassa, w momencie gdy jego kochanka była już z kimś innym. Dlatego też uznaje się, że emocje jakie wówczas towarzyszyły twórcy, zostały przelane na kubizujący, tworzony wówczas obraz.
Marcelle Humbert znana jako Eva Gouel, źródło:tumblr.com
Dotkliwy dla artysty romans zakończył się, gdy Picasso zafascynował się bliską przyjaciółką Olivier (która wówczas z premedytacją zaczęła spotykać się z innym artystą) – Evą Gouel (1885-1915). Uznaje się, że postać tej kobiety i jej wpływu na twórczość hiszpańskiego artysty jest niejasna, gdyż sama osobowość kobiety w dalszym ciągu dla badaczy pozostaje prawdziwą tajemnicą. Istnieją tylko dwie fotografie, które ukazują jej wygląd – widać tam, że była drobna, być może także słaba. Związek Picassa z Gouel przypada na okres kubizmu syntetycznego. Wyjątkowe jest także to, że artysta nigdy nie namalował portretu swej muzy, w sposób symboliczny tylko zaznaczając jej twórczą obecność zwięzłymi, pojawiającymi się na kilku obrazach słowami: Ma Jolie, czyli moja piękna. Gouel w 1916 roku zmarła na gruźlicę, co odbiło się dość mocno na artyście, który do końca swego życia powtarzał, iż to właśnie ona była najistotniejszą kobietą jego życia. Warto tu również zaznaczyć, że w czasie tego romansu, spotykał się także z Gaby Depeyre.
Olga Kolkova, źrodło: tumblr.com
Na każdego przyjdzie pora, więc na Picassa także przyszła. W końcu się ożenił, a wybranką jego serca była Ukrainka Olga Koklova. Moment ten wyznacza także w twórczości artysty nowy okres. Kolkova portretowana była wielokrotnie, a wyobrażenia jej cechuje pewien spokój i powściągliwość, a także swoista statyka. Ukrainka urodziła artyście syna – Paula. Stosunkowo szybko jednak Picasso uznał, że czuje się znudzony i stały związek tego typu skutecznie go ogranicza. Dlatego też małżeństwo – chociaż formalnie trwało – w rzeczywistości przestało istnieć. Artysta wówczas spędzał dużo czasu na pracy, jak i oddawaniu przygodom i licznym romansom, których wraz z rozwijającą się karierą artystyczną przybywało.
Marie Thérèse Walter oraz obraz Picassa, źródło: webartacademy.com
W czasie jednego z nich poznał młodziutką, siedemnastoletnią Marie-Therese Walter (1909-1977), z którą w tajemnicy przed Kolkovą spotykał się przez siedem lat. Liczne portrety Walter przedstawiają delikatną kobietę, która usytuowana jest w spokojnych, delikatnych, acz przesiąkniętych seksualną atmosferą aranżacjach. Pomimo jednak, że Marie-Therese fascynowała Picassa, kompletnie nie miała pojęcia o sztuce i nie mogła prowadzić rozwijających dyskusji na ten temat, co wkrótce zapewniła mu Dora Maar (1907-1997). Była to fotografka z kręgu surrealistów, która stosunkowo szybko zawładnęła sercem hiszpańskiego malarza. Wielokrotnie przytacza się historię, jak Marie-Therese spotkała się przypadkiem z Dorą Maar w pracowni, co znając kobiece temperamenty zakończyło się bójką. Marie-Therese urodziła artyście córkę – Maię. W 1977 roku popełniła samobójstwo.
Picasso i Françoise Gilot., źródło:tumblr.com
Picass0 związał się z fotografką, która uczestniczyła w jego życiu współkreując chyba najbardziej zaangażowany politycznie okres jego twórczości. Dora Maar – która faktycznie nazywała się Henriette Theodora Markovitch – sportretowana została w akwaforcie Płacząca kobieta, która interpretowana jest jako płacząca Hiszpania. Warto zaznaczyć także, że to dzięki niej posiadamy obszerną dokumentacje fotograficzną procesu powstawania Guerniki. Znając jednak Picassa, sielanka nie mogła trwać wiecznie. W 1943 roku związał się on z młodszą od Maar Françoise Gilot. Fotografka wówczas przeszła stosunkowo mocne załamanie nerwowe, w wyniku którego całkowicie odcięła się od świata. Miała wówczas powiedzieć Po Picassie tylko Bóg.
Pablo Picasso i Jacqueline Roque, źródło: tumblr.com
Françoise Gilot (ur. 1921) była początkującą artystką i dosyć dobrze radziła sobie z wybuchowym charakterem Picassa. Była to też jedyna kobieta, która z własnej woli odeszła od Picassa, nie pozwalając na to aby potraktował ją jak pozostałe kochanki. Gilot urodziła artyście dwójkę dzieci – Claude’a i Palomę. Przez wiele lat żyli spokojnie w willi na Lazurowym Wybrzeżu – warto podkreślić, że Picasso był wówczas na szczycie swojej kariery artystycznej. Jednak to nie Gilot ujarzmiła nieokiełznane serce hiszpańskiego łamacza serc. Właściwie to ostatnia miłość okazała się najważniejsza i najpoważniejsza. W 1961 roku Picasso poślubił skromną dziewczyną Jacqueline Roque (1927-1986) , którą sportretował w największej ilości swoich prac. Wspomina się o ok. 400 portretach! Niestety – tak, jak bywa w życiorysach artystów, koniec również nie był szczęśliwy. Trzynaście lat po śmierci Picassa, Rogue popełniła samobójstwo.
Kama Wróbel
Portal Rynek i Sztuka
Dużo dowiedziałam się o Picassie, ale mam pytanie czy gdy Picasso umarł był z swoją ostatnią kobietą? Napisała Pani tylko że popełniła samobójstwo po jego śmierci.